Pencere diplerinden gelen soğuk havayı bile dert edip üşümemizi istemezdin. Rahat, derin, telaşlı uykundan vazgeçerdin... Fazla beklentisiz, fazla iylikseverdin. Sağ ol anne !

İşin özeti şu ki hafız : Seversin sonra güvenirsin, kahraman gibidirler ilk başta. Ne iyidirler, ne tavsiye veririler, ne kadar doğru bir insandırlar ! Pek erdemlidirler !

Her şeyi tüketen, her şeyini bir anda bitiren gençlerin hazin sonunu İstanbul da her köşede görmek insanı üzüyordu.

Camiye giren herkeste Allah korkusu vardır!!!...

İnsanın beyninde unutmak gibi bir kavram olduğu sürece insan her duygunun altından kalkar, her duygunun boyunduruğundan kurtulur, her duygunun boşluğuna alışır. Özgür Bacaksız

Ruhun, varoluşun kıvırmayacak, dürüstlük akacak damarlarından. 'Kendi kalanlar toplumda kaybeder, ama varoluşta kazanır' der Sartre. O kazanıp iyi bir varoluşçu oldu. Değişmediği için Nobel'i reddetti, o yüzden o bir Sartre. Peki ya sen? herkes misin? Seni herkesler sevsin...

Nasılsa camiye gelen herkes Allah korkusu vardır korkusu vardır düşüncesiyle ayakkabılarımı ayakkabılığa bıraktım. Namaz bitiminde herkesin çıkmasını beklememize rağmen ayakkabılarımın yerinde yel bile esmiyordu. Boş ve ürkek gözlerle bir Sezen Aksu edasıyla gözlerim yaşardı. Ayakkabı çalınmış! Vallahi billahi de çalınmış! Bir dha Jump almadım. Jump'a da kızmadım.

Annem ağlarken ben yeniden doğarım hep...

Yapmasaydın keşke bana bunu lolita...

Ben küçükken dünya çok garipti. Red Kit gölgesine ateş edecek kadar manyaktı. Temel Reis, Safinaz çingenesine aşık olacak kadar dengesizdi.