Yaşam bazen düşünmeyince güzeldi,
Çünkü en çok anlamak yoruyordu insanı.

Kırıp dökmeyi sevsin çocuklar. İçlerinden geleni yapsınlar, tatlı yaramazlıkları da yapsınlar. Yaramaz olmayan çocuk olmaz. İlla ki birazcık yaramaz ve meraklı olmalı, çamaşır makinesinin içine girecek kadar değil tabii.

Ve ben derim ki, "Eğer çocuğunuz varsa, bırakın kırsın döksün, bırakın yapsın, bırakın içini döksün, BIRAKIN SİZDEN FARKLI OLSUN, bırakın araştırsın, merak etsin. İleride yalnızlıkla, korkuyla, atıllımdan yoksun büyüyen bir çocuk mu yetiştirmek istiyorsunuz, merakla ve araştırmayla büyüyen bir çocuk mu? Onları kendi haline bırakın. Onları kendi haline bırakın. (Sf. 100)

Bazen insanlar kadar paragraflar da anlamsızdır. Hiçbir sözcük seni anlamaz, anlatamaz, yazdıramaz. Çaresiz bırakırlar seni, suskunluğuna terk edersin kendini. Sonra biraz daha acı çekersin, hüzün çuvalına eklersen bir şeyler, tekrar yazmaya kalkarsın ve sonra fazlasıyla yazarsın.

Umut; bir düşün başlangıcı ve aynı zamanda bir düşün bitişiydi.

Bizi birbirimize bağlayan en derindeki şeyleri hissedemezdik;o şeyler bizden kopartılıp alınmadıkları sürece hiç hissetmezdik.

Azizim,
deli söylüyor diye değil ama bil ki;
en büyük delilik,insanın kendi tımarhanesinden kaçmasıdır.

Bazen insanın içinde itiraf edemediği şeyler vardır,ya da yüzleşemeyeceği şeyler.
Nereden geldiğini,ne zaman gittiklerini kendimiz bilemeyiz.
Unutmak isteyip de unutamadıklarımız,yaşamış olup da yaşadığımızı hissetmediğimiz,mantığımızın kabul etmediği,yaşamamış olmayı istediğimiz şeyler bunlar.
İnsanı durduk yere pişman eden şeyler...

Ne kadar sert ve agresif bir hayat sürersen sür,bir gün ılımlı ve sabırlı yaşamayı öğrenirsin.
Ne kadar kızgın ve sinirli bir hayat sürersen sür,bir gün soğukkanlılıkla yaşamayı öğrenirsin.
Hayat öğretir,hayat bekletir,hayat uslandırır.

Her şey devam ederken delirebilirsin, sitem edebilirsin, varoluşuna bela okuyabilirsin, yanı başında olanları anımsayabilirsin, mutsuz kalabilirsin, ama son sahnede her şeyi geride bırakmalı insan, sokağa çıkmalı ve yoluna bakmalı yahut bir deniz yolculuğu düşünmeli, gemiyle kaçmalı, dalgaları izleyerek uzaklaşmalı.

Ömrünün en mutlu döneminden faydalanmazsan,hayat tarlan hep çorak kalır.