"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi."

Acı insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi..

Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek

Kornasının çok güzel bir sesi vardı. Kırdaki inekler gibi böğürüyordu

İşte kitap hayata ve insana böyle renklik katar:-)

Bütün hayatınızı kitaplar arasında geçirirsiniz, sonra budalanın teki size okuma yazma öğretmeye kalkar.

Elimden gelse, seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.

Masalın nerede bittiğini, hayatın nerede başladığını fark edemiyorum. Bazen suratıma garip bakıyorlar, o zaman uyanır gibi oluyorum.

Hazırdım. Formamı giyip kitapları kaptım. ?Tramvaya bin!? diye tembih ediyorlardı. Ne tramvay ne başka bir şey. İki yüz réis?i saklıyor, yokuşu yürüyerek çıkıyordum. Parayı teneffüste hindistancevizli dondurma almak için kullanacaktım. Junqueira Aires Sokağı?nın yokuşunu uçar gibi çıkıyordum, çünkü Saray Meydanı?na vardığımda Tarcísio Medeiros?la buluşacaktım ve birlikte Ieda?nın evinin önünden geçecektik. Ne güzel kızdı Ieda. Yaşı bizden büyüktü ve benim kuzenlerimden ikisiyle flört ediyordu. Hatırlıyorum da onu ilk kez bir köşeye sıkıştırdığımda ?sanıyorum ilk ve son oldu? ne söyleyeceğimi bile bilmiyordum, ama sonradan kendimi tam bir erkek gibi hissetmiştim. Ieda uzaktan bakıp el sallıyor, akşam kahvaltısı için götürdü-ğüm sapoti?yi yiyordu. Ieda?nın bir anda pencereden kaybolduğu çok oluyordu: Annesi içeri çekiyordu onu. O zaman ben de bir koşu tutturuyordum.

?Neden seni bu kadar seviyor?? ?Çünkü beni küçüklüğümden beri tanıyor.? ?Beni de küçüklüğümden beri tanıyor.? ?Öyleyse sen benim kadar güzel değilsin de ondan. O bana kendi oğluymuşum gibi davranıyor. Hiç kimse çirkin bir oğlu olsun istemez.? ?Vay canına, amma da kendini beğenmişsin!? ?Kadınların gözünde ne kadar sükseli olduğumu görmedin mi yoksa?? ?Aman ne müthiş kadınlar!? ?Değiller ama olacaklar, görürsün bak! Bahçedeki banka oturalım mı?? ?Oturalım. Ama saat gelmedi mi?? ?Daha on dakikamız var. Sonra koşarız. Peder Amadeu?nun dersi var; geç kalana kızıyor.?