İnsanlar sanıyor ki, yalancı, kurbanı karşısında zaferi kazanır. Oysa ben yalanın, kendini silme hareketi olduğunu öğrendim, çünkü kişi kendi gerçeğini, karşısındaki kişiye teslim etmiş oluyor, o kişiyi kendi efendisi durumuna getiriyor, o andan itibaren de, o kişinin görüşüne göre, gerçeğin nasıl olması gerekiyorsa, yaşanan sanki öyleymiş gibi numara yapmaya kendini mahkum etmiş oluyor...

...Beyaz yalan diye bir şey yoktur, yalnızca yıkımın karanlığı vardır, beyaz yalanda hepsinin en siyahıdır...

Kafasının içindeki sert bir ses, eğer hiçbir şey hiçbir çabaya değmiyorsa, çok daha değerli bir başka şeyi kendinden saklamak için hile yapıyorsun demektir...

Yaşayan her şey büyümeli. Olduğu gibi duramaz. Ya büyürüm ya da yok olurum...

Umutsuz özlemler bana gurur vermezdi. Ölü doğmuş bir umudu besleyemem. Sahip olmak, onu yaşatmak isterim. Anlıyor musun..?

Başınızın derde girmesini istemiyorum, Bay Rearden. Ama girecek o kesin. Çok fazla "NEDEN" '?' sorusunu soruyorsunuz. Neden yapıyorsunuz bunu..?

Unutamadığı ses, 'bir metal alaşımına yüzde bir kirliliğin bile girmesine izin vermeyen siz...' diyordu.'.. ahlaki kurallarınıza nelerin karışmasına izin verdiniz..?

... gittiğim ziyafette insanların kendi altın tabakları, çatal bıçakları, dantel masa örtüleri önünde, dehşet içinde tir tir titrediğini görüyordum...Sanki o yemek salonu efendiydi de, kendileri ona hizmet eden objelerdi...

"Biz" kelimesi ilk kelime, bilinen ilk şey olamaz, olmamalıdır. Bu kelime insanların ruhuna "Ben" den evvel yerleştirilmemelidir. Yoksa bir canavar haline gelir. Yeryüzünün bütün kötülüklerinin kökü; insanın insanlar tarafından istismar edilmesinin, insanların insana inanılmaz işkenceler yapabilmesinin sebebi olur yoksa bu kelime...

Şu bilmediklerimizi bir bilebilsek..! Kalbimizin anladığı ve sanki bize söylemeye çalışırmış gibi çarptığı, ama yine de açıklamadığı veya açıklayamadığı o sır nedir..?