Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları en sevdiğin renge boyayamazsın.

Sadece tek bir günah var o da "hırsızlık". Tüm diğer günahlar hırsızlığın çeşitleridir. Bir adamı öldürdüğünde bir hayat çalarsın. Karısının onun üzerindeki hakkını, çocuklarının babaları üzerindeki hakkını da. Yalan söylediğinde birinin gerçeği bilme hakkını çalarsın. Çalmaktan daha alçakça bir hareket yoktur.

Tek bir günah vardır. O da hırsızlıktır... Yalan söylediğin zaman, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalmış olursun.

"Ağa,Nasrettin Hoca'nın kızıyla ilgili hikayeyi biliyor musun? Hani bir gün kızı eve gelmiş,kocasının onu dövdüğünden yakınmış." -"Evet?Hoca bunun üzerine kızı bir güzel pataklamış,sonra da evine yollamış, ama önce sıkı sıkı tembihlemiş: Kocana de ki; Hoca ile başa çıkamazsın.Kızını her dövüşünde,Hoca da senin karını pataklayacak!"

"Yeniden iyi biri olmak mümkün."

Özü sözü bir olanların ortak yönü de budur :Karşısındaki kişinin de içten konuştuğunu sanırlar.

Her şeyin bedelini ödüyordun. Ve eğer yoksulsan, elindeki tek nakit, kahır çekmekti.

...Bunun üzerine bana yaklaştı,alçak sesle beni az da olsa korkutan bir şey söyledi:''Unutma Emir Ağa.Canavar filan yok;hava da harika.'' Kafasında neler geçtiğini çoğu zaman bilemediğim bu çocuk nasıl oluyor da beni açık bir kitap gibi okuyabiliyordu? Okula giden,okuma yazma bilen bendim.Zeki olan bendim.İlkokul birinci sınıf kitabını bile okuyamayan Hasan, beni rahat rahat okuyordu.Bu biraz rahatsız ediciydi,ama ne zaman neye gereksindiğini bilen birine sahip olmak,aynı zamanda rahatlatıcıydı da.

Uçurtma uçurmanın ayrılmaz bir parçası da buydu:Zihnin uçurtmanla birlikte oradan oraya savrulurdu.

Bir başkasının yüreğini, yüreğinden geçenleri yargılarken kişi bir miktar da olsa alçakgönüllülükten ve yardımseverlikten nasibini almış olmalı.