Mesela bir insan her şeyim dediği bir insanın hayatına, kendini bir hiçmiş gibi sığdırabiliyormuş.

Yüreğinin sesini bu kadar kısarsan gözlerimi duyamazsın.

Sen başkaları ile mutluluğu paylaşarak yaşamayı göze alırken her sabah yeni günün katili gözlerimdeki sensizlik oluyor.

Zaman da unutturmuyor seni hatırlatırken kendini unutturduğu kadar.

Yüzümü nereye dönsem yokluğun geçiyor gözlerimin önünden. Sırtımı nereye dayasam yokluğun.

Şimdi hatırına gelmek ve geldiğimde sende nasıl olduğumu bilmek istiyorum.

Ardına bakmadan, ardında neleri bıraktığını fark edemeden, ardında kalanı hiç düşünmeden gitmeyi tercih etti.

Anlayamadım. Nasıl bu kadar çok sevdiğimi anladım da, nasıl bu kadar çok seviyorum derken gittiğini anlayamadım.

Sevmeyenim! Öyle zor ki yaşanmış anıların üzerini bir ömürle kapatmaya çalışmak.

Gözlerimi hiç dinlendiremedim, seni unutmaya çalışmaktan. Yüzümdeki gülümsemeler silindi, gözlerimdeki yaşlardan. Tükendim, tükendikçe bir seni bitiremedim.