Sana özel bir durum değil, ben adam olmayan herkesi unutuyorum...

Her elimi açtığımda yemin ettiğim ve her duanın sonuna geldiğimde, yeniden bittiğimsin.

Çünkü biliyorum ki özünü koruyamayan insanlar ancak bir hikayede söz konusu olurlar..

Ve sen , beni kaybetme konusunda hep kazandın.

Kendimi kaybedecek kadar sevmeyi unuturum, demiyorum. Ama bundan sonra,kimseyi kaybetmekten korkacak kadar sevmem, biliyorum...

"ağrıyan aşkımla yazdığım bu satırların sonu da, hece hece eksilttiğim şiirlerimin eceli de sensin. bugun gidiyorsun. git. hatta yarın da gideceksin gidebilirsin.. ama birgun mutlaka gel. gelmelisin ! cunku benim yasamaya değil sana ihtiyacım var bugun olmasa da "birgun mutlaka gelecegim" der misin ? demezsen, delisin?"

Bazen insan, içinde birilerini büyüttükçe, küçüldüğünü fark ediyor. Birine kendinde ne kadar çok yer verirsen, yer verdiğin kendinde seni o kadar kabul etmiyor.

Gün gelecek fazlalıklarım hatırına bile gelmezken, eksiklerimle beni hatırlayacaksın, eksilerek seni sevmeye devam ettiğimden habersiz.

Kararmış hayallere umut ışığı olamıyorsun aydınlık gerçeklere gölge yapmayacaksın.

Olur da hayatında tek bir tutunacak dalın kalmazsa, ben kırdığın yerdeyim.