Ellerimi tutacaksan, yaşamayı bırakabilirim...

Olur da hayatında tek bir tutunacak dalın kalmazsa, ben kırdığın yerdeyim...

Ne şiirler yarım bıraktım hepsinde gözlerin eksik...

Sarılmak istediklerim şimdi kocaman bir boşluk.

En iyi gitme şeklidir susmak.

Bir elma kurtlu çıktı ise diğerlerine de bakarak yersin. İnsanlar da böyle işte. Biri çürük çıktı mı diğerlerine de zor güvenirsin.

Ne zaman biri için savaşsa yüreğim hep olağanüstü mutsuzluk ilan edildi.

İçine attıkların kederindir içinden atamadıkların ise kaderin.

Bazen en kalabalık sokak tek başına yürüdüğün sokaktır.

Sessizlik de bir dilmiş içime sustuğumda öğrendim.