Özlem, geçmişin de geleceğin de, şimdi olmasını ister. Özlem bütün zamanı şimdi ister. Özlem zamanı kendisine ister

Özlem, yüklenir, bütün yükleri... Özlem, yüklenmektir?

Özlem, kendini doğurana ?ayrılışa?, dayanamaz. Özlem, dayanamayandır. Özlem dayanamaz.

Özlem, sana, yalnızlığının değerini de öğretir, yakıcılığını da...

Nasıl, gelmeyeceğini bildiğini beklemen "bilgelik sevgin" ise, geleceğini bildiğini beklemen de, sevginin kendisidir? İşte------

Özlem çeken, daha, neler çektiğinin farkında bile değildir ? çekeceklerinin:- Ayışığını üç sokak lambasına; kıyısız denizi bir bardağa; batmış güneşi bir sigara ucuna, çekeceğinin... Özlem, çeker ? çektirir...

Özlem, esintiyle kıpırdanan perdedir

Özlem, mutlu acıdır. Özlemek, çekilen acılılıkta mutluluğu yaşamaktır. Ne mutlu, özlem çekene!

Özlem, mutlu acıdır. Özlemek, çekilen acılılıkta mutluluğu yaşamaktır. Ne mutlu, özlem çekene!

Özlem, en yoğun mutluluk ile en derin acının orta noktasıdır:- Özleyenin özlenen ile daha önce yaşanmışlardan gelen anıları, yoğun bir mutluluk taşır özleme ? ama, öte taraftan, özleyenin özlenen ile şimdi yaşayamadıkları, derin bir acı getirir ona. Özlem, mutluluk ile acının, ortasıdır? Özlem, acı mutluluktur?