İnsan canavardır. Büyük canavar! Ona kötülük mü ettin? Senden çekinir ve titrer. İyilik mi yaptın? Gözlerini oyar... Aradaki uzaklığı koru Patron! İnsanlara umut verme. Hepimizin eşit olduğumuzu, hepimizin eşit haklara sahip bulunduğumuzu söyleme; çünlü hemen senin hakkını çiğner, elinden ekmeğini kapar, açlıktan gebermeye bırakırlar seni.

Sen neden yazıp da, bize dünyanın bütün sırlarını anlatmıyorsun Zorba? diye sorar patron. Neden mi? Çünkü ben, senin dediğin o bütün sırları yaşıyordum, yazmaya vaktim yok da ondan. Bazen dünya, bazen kadın, bazen şarap, bazen satır... Onun için, şu saçmalar yumurtlayan kalemi ele alacak zamanım yok. Böylece de dünya, kağıt farelerinin ellerine kaldı; sırları yaşayanların vakti yok; vakti olanlar ise sırları yaşayamıyorlar.

"Tanrı'dan razı olsun bize ekmek, fasulye ve dünyanın orospularıyla sofu konuklar gönderdiği için!"

"Tanrı annelere kulak verseydi, bir güvenlik hayatı ve rahatlık içinde hepimiz kokuşurduk."

"Gerçeği söylüyorum size. İnsan, uçurumun kenarına varmadan, kanatlanamaz!"

Dünyanın kulakları ne zaman açılacak, patron..? Ne zaman gözlerimiz açılacak da göreceğiz...? Taşlar, çiçekler, yağmur ve insanlar, kucaklarımız ne zaman açılıp birbirimize sarılacağız..? Sen ne dersin patron..? Kitaplar ne diyor..?

''İnsanın, sevdiği insanlardan geç ayrılması zehirdir!. İnsanın bıçakla keser gibi, kendisi için doğal bir iklim olan ıssızlıkta yapayalnız kalması daha iyi...''

İnsanın kalbinin kan dolu bir çukur olduğunu, sevilen ölülerin bunun içine burunüstü düşerek, canlanmak için kanımızı içtiğini anlatan o çok eski masalın çok doğru olduğunu yine hissetmekteydim; bunlar ne kadar çok sevilen kimselerse, insanın o kadar çok kanını içerler...

Ruhumu tenle, tenimi de ruhla doldururdum; kısacası, içimde barıştırırdım bu yüzyıllık iki düşmanı...

- Hey okumuş adam! Neden gençler ölüyor? Neden insanlar ölüyor? Söyle bana. - Bilmiyorum. - Bütün o kitapların ne işe yarıyor? Sana bunu anlatmıyorlarsa, ne anlatıyorlar? - Bana... senin sorduğun tip soruları cevaplayamayan insanların ıstıraplarını anlatıyorlar. - Onların ıstıraplarına tüküreyim..!