Ömür Hanım,iyi ki ben de seninle yaşadım dünyayı

Gözyaşımın sahibi Ne zaman alnımı camlara dayasam Kanatlarımı canıma batıra batıra Sana uçuyor bütün kuşlar

İster ölüm olsun ister ayrılık İnsan unutur mu var olduğu bedeni Dünya sözüm can evim Bir gün ağzından uzak gülerse ağzım Tanrı gökyüzüyle boğsun beni

Şarabın mumla seviştiği geceler adına Arzusu gövdesinde kalmış ölüler adına Yoksulluğun uzak derin gözleri adına Yüzü yere düşen çaresizlik adına Kavuşmanın kekeme sevinci adına Herkesten yapılmış duvarlar adına Kendinden başka doğrusu olmayan büyük aşklar adına (GECİKME)

Günah, başkaları artık. Adam acıyla mutlu, kız korkuyla kanatlı... (IŞIMA)

Bir bağbozumu şarkısı saçların yastıkta  Öyle bir sonsuzluk ki ömrün ömrümde  Sende duruyor dünyanın bütün zamanları  (ÇEMBERCİK)

Yalnız ölenler unutur birbirini Seni sevmeye yeni başladım... (YASEMİNLERİN SABAHI)

Benim geçmişimi senin geleceğini seviyordum. (BAHÇEMİZDE NAR AĞACI YOKTU)

Ey gönül haresi keder, insan kendinden ne kadar uzağa gider... (GÖNÜL HARESİ)

Kimse kendinden bir yere gitmiyor  Yaşıyoruz sessizce yaramızı severek. (BAHÇE, ÇİY TANELERİ, YILDIZLAR)