Bedenin doğası ile toplumun ahlakı arasında soluk almanın ete kemiğe bürünmüş zorluğuydu. İçine günah karışmamış bir sevinç gösterebilir misin?

Anlamakla katlanmak arasında tükendim...

Şimdi neden acı verir eski mutluluğumuz?

"Yavrum, ben yanlışım,biliyorum da Nedir ki bir aşkın doğrusu? Herkesin kendini boğduğu yerde.."

"Ben ona dedim ki; Bütün kuşlar tünedi, Göğümdeki tek kanatsın..."

"Gittikçe ağırlaşıyor hiçlik duygusu.."

"Yaşamak bir can sıkıntısı mıdır Ömür Hanım..?"

Bir kadının kirpikleriyle çizdiği gözyaşı haritasına, adamın kuramadığı cümledir şiir...

Kimsenin sevinci kimseye bir şey demiyor Kimseler duymuyor başkasının hüznünü... Herkesin kendi rüzgârıyla üşüdüğü bu yerde Yalnızlığa çarpa çarpa tarazlandı bedenim

Gece, yalnızlığımıza çekilen gök perdeyse şiir içerdeki aydınlığımızdır.