Sızıyor sessizce kendi derinine Çıkışını bulamayan sular. İnsan aynı türküyü aynı içtenlikle Söyleyemiyor ki uzun zaman

Bırakıp gittiğin zaman Dünya terkediyor beni Bir garip duyguyla öyle Yapayalnız kalıyorum Kısa sürüyor verdiğin esenlik Kuşkular ikircikler içinde Başlıyor bekleyişin işkencesi Hiçbir yere sığamıyorum Hele bir de uzadı mı arayışın Unutulmak korkusuyla tedirgin Tükeniyor kalbimin direnci Aykırı sularda bungun Bir çürük tekne gibi Rüzgarını özlüyorum.

gelişin hayata bağlıyor beni anlıyor musun zaman yarat ve uğra...

Sesinden başka suçum, yüzünden başka iyiliğim kalmamıştı. Sana neden sığındığımı anlıyor musun?

"Nereye bakarsam bakayım, Sen uzaklaşıyorsun."

kimse kendinden bir yere gitmiyor, yaşıyoruz sessizce yaramızı severek?

yaşıyoruz sessizce

Biliyorsun ya susarak yaşamak zorundayım seni Bu yüzden gecelere ve sözcüklere Bölüyorum ağırlığını...

Bir çift güzel söz söyle yeter Bir çift güzel söz.. Gülüşünle süslü, halimle uyumlu...

Ve biz sorarız, ne zaman bulutlansak Yapraklarla örtülü bir zamana bakarak Şimdi neden acı verir eski mutluluğumuz?.. Ve bir gün ne yapsak bitecek bir dünyayı Hangi korkuyla böyle çoğaltıp dururuz?..