Bir insanın sana verebileceği en güzel şey güvendir.

hayatta bazı şeylerin olmayacağını kabul etmek biraz zaman alıyor.

İnsan sustuklarının da hesabını vermeli.

Her ne kadar kendi hikâyemizin kahramanı olsak da, hayat bize her zaman kendimiz olma şansını tanımaz. Hikâye bizimdir ama kontrol kaderin elindedir.

Hangi mesafe bir aşkı bitirebilir ki!

Şimdi bir denizin ortasında olmak vardı; yanında bir sandal kitap,
içinde binlerce insan varken yapayalnız denizin tuzuna karışmak. Kendine dur demek bazen. Yazana değil, yazdırana bakmak ve şükretmek hep.

İnsan kendini anlayacak birini sevmeli ya da
aynı şeyler uğruna yaşadığı biri olmalı. Aynı yerden bakabilmeli hayata sevdiğin
insan. Bu yan yana oturup film izlemek değil. Sırt sırta otururken bile aynı şeyleri
görmeli, aramalı, bulmalı... Çok fazla hayal kurmamalı insan ve çok bilmemeli ve
kol saatini takmalı koluna...

Elbette yalnızlık bizim en güçlü silahımız, içinde kur-şunu olmaya

Bir erkek bir kız kadar kusursuz sevemez, çünkü içindeki öküzlük ve açlık hiç bitmez.

Çoğumuz susarız, susmak vazgeçmektir ve vazgeçmek aslında her şeyi
başlamadan bitirmek. Hayatın boyunca sarılacağın birine hiç sarılmadan ölmek
demek. Hep aklında kalan soru işaretleri ve tercihlerinin değişmesi demek..