"Her şeye hazır bulunan ve kimden ne gelebileceğini bilen bir insanı sarsmak mümkün müdür?"

Kadınların çalıştığı ofislerde ne eksik, söyleyeyim: Y kromozomu. Bir Bora yetmiyor. Boralar olmalı. Ofiste böyle kadın kadına olunca haremin gelişmiş versiyonunu yaşıyoruz.

Hiç bir komplo teorisi boşuna kurulmamıştır.

-Herkes sahte mi? -Herkes sahte değil. Bu sebeple hayat küçük illüzyonlar çıkarıyor karşımıza. Sahte olanla olmayan ayrılsın diye.

"Bizim mantığımızla hayatın mantığı birbirine asla uymuyordu."

Sinan'la birbirimizi şampuan ve saç kremi gibi tamamladığımız aşikarken hala bir kanıt istiyorlar.

Bir şeyi ilk defa yapmanın nasıl bir his olduğunu hatırlamak isterdim. Mesela ilk defa limon yediğimde yüzümün aldığı şekli... İlk defa yağmurla tanıştığımda ki şaşkınlığımı...

"Acaba bunlar neden yaşıyorlar? Yaşamakta ne buluyorlar? Hangi mantık, hangi hikmet bunların yeryüzünde dolaşıp nefes almalarını emrediyor?"

Aşk, bir araya gelmesi mümkün olmayan iki insanı belirsiz bir süreliğine kavuşturan tutkal gibi bir şey. Etkisinin ne kadar süreceği, yapışkanı gidince aşıkların nereye düşeceği belli değil. Boşuna dememişler "Aşka düşmek" diye.

Unutmayın, sevdiğiniz insanlar anlam katar yaşadıklarınıza. Kimi zaman özgürlüğünüze bile anlam katarlar.