- Bilir misin, bence vatan iman ile birliktedir. Vatanını sevmeyen Allah'ını da sevmez.
- ...mümkün olsa vatanımı yüreğimin içine saklayacağım, göğsüm parça parça olmadıkça bir taşına kimsenin elini dokundurmayacağım...
- ... Meğer canından vazgeçenler için ölmek pek korkunç bir şey değilmiş! Âdeta ölüm canlansa da karşıma çıksa, üzerine yürümekten çekinmeyeceğim.
- Uyuyor, ne güzel uyuyor. Melek de uyusa böyle uyur. Saçları yastığına ne tuhaf dağılmış. Keşke yastığı göğsüm olaydı... Keşke yorganı saçlarım olaydı. Böyle şeyleri insan söylüyor da, sonra tahammül edemiyor ...
- Vatanımız için ölmeye mi geldiniz? Niçin vatanınızdan çıktınız? Pekala, çıktınız; ölseniz... Ölüm karşınıza gelince şahin görmüş ördek gibi kaçarsınız... Öldürecek adam bulunca, bulutla yarışan kaplan gibi kovalarsınız... Öyle değil mi?... Sanki aldığınız canlar, sizin bedeninize girecek! Sanki öldürdüğünüz insanların ömrü size eklenecek!...
- Uyusam, rüyamda sen! Uyansam, hayalimde sen! İnsan içine çıksam, gönlümde sen! Bedenimi mi istiyorsun? İşte tutsağınım. Canımı mı istiyorsun? Al da kurtulayım!
- Seni gördükçe ne düşünüyorum biliyor musun? Sen gittikten sonra aklımda kalacak olan hayalini kıskanıyorum. Delilik... Değil mi..?
- Her gün bin kere kendini öldürmeye kalkışırdı. Sonra bu dünyaya kendi iradesiyle gelmediğini düşünerek, öteki dünyaya da kendi isteğiyle gitme hakkını kendinde göremezdi...
- Ah, vatanını sevmeyen adamdan nasıl aşk beklersin..?
- İnsan zayıf, insan aciz... Bir türlü kendini yenemiyor...