Çocuk sevgisi şu yoldan gider: "Sevildiğim için seviyorum!" Büyüklerin sevgisi şu yoldan gider: "Sevdiğim için seviliyorum." Olgunlaşmamiş sevgi, "Seni sana gereksinmem olduğu için seviyorum" der. Olgun sevgi, "Seni sevdiğim için sana gereksinmem var" der...

"Hiçbir şey bilmeyen hiçbir şeyi sevmez. Hiçbir şey yapmayan hiçbir şeyden anlamaz. Hiçbir şeyden anlamayan kişi değersizdir. Ama anlayan kişi hem sever, fark eder, hem de görür... Bir şeyin yapısında ne kadar bilgi varsa, o kadar sevgi vardır.... Bütün meyvelerin çilekle aynı zamanda olgunlaştığını hayal eden kişi Üzümler konusunda hiçbir şey bilmiyor demektir..."

''Sevdiğini söylemekle Sevdiğini hissettirmek farklı şeylerdir karıştırma. İnsan, uğruna emek harcadığı şeyi sever Ve insan sevdiği şey için emek harcar. Bir ilişkide çaba yoksa, o ilişki hiçbir zaman meyve vermez.."

Sevgi, bizim sevdiğimiz kiminse ve neyinse, hayatına ve gelişimine aktif ilgidir...

Bir insanı hiç bir sebep yokken, yüreğinizde sıcacık hissediyorsanız, işte bu, gerçek sevgidir..

Bir insan başka birine ne verir..? Kendisinden verir; sahip olduğu en değerli şeyden, ?yaşamından? verir. Bu, o kişinin yaşamını diğer insan için feda ettiği anlamına gelmez aksine kendi içinde yaşattıklarından veriyordur; Sevinçlerinden, ilgi duyduğu şeylerden, anlayışından, bilgisinden, mizahından, üzüntüsünden- içinde canlı olan her şeyden. Ve bazen bir şeyler vermek için bir bakış bile yetebilir...

Hayatımıza giren herkes değerlidir, ama herkes özel değildir. Saygı hepsine, sevgi layık olana verilir...

"İnsan seviyorsa iki şeyi asla yapmaz. Aldatmaz ve ağlatmaz. Çünkü aldatmak insan onuruna; ağlatmak ise insan yüreğine yapılmış en çirkin saldırıdır..."

"Bilmek ve hâlâ bilmediğimizi düşünmek en yüce marifettir. Bilmemek ve buna rağmen bildiğimizi düşünmek bir hastalıktır..."

Bize çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının, çiçekleri sulamayı unuttuğunu görürsek, onun çiçek 'sevgisi'ne inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesi ve yaşaması için gösterdiğimiz 'etken ilgi'dir...