Nede şu serviyle süsen dillerde destan? Neden hep de evlere benzetilir özgür insan Tekinin on dili var,boşboğazlık etmez Ötekinin var yüz eli el açmaz,ondan!

Özünün gizlerine aklı ermeyen ey: Duamızı suçumuzu önemsemeyen; Sarhoşum günahtan,ama dilekten ayık; Rahmedine bağlamışım umudumu ben.

Sevgilim,ikimiz bir pergel gibiyiz; İki başımız ve tek bir bedenimiz var. Çevrende ne denli dönersem döneyim; Sonunda baş başa vermeyecekmiyiz seninle?

Günah işlemek korkutmaz beni,rahmetin var; Sendendir azığım senden,yolda çaresiz düşmem; Karşında mahşerde apak olursa yüzüm Defterim kara yazılsın umursamam.

Hele bir gelirse derin ölüm uykusu, Kalmaz şu dünyanın dedikodusu. Bir haber isterler ölenden insanlar: Ne söyleyebilir?Ne olduğundan haberi mi var!

Var oluşumuzun gizleridir senden,benden; Bir bağ ki çözemeyiz ne sen ne ben. Perdenin gerisinde dedikodu bizimkisi; Hele bir perde inerse ,kalmayız ne sen ne ben.

Sana aklı neden veriş veren, ey can? Kendini tanı,yolunu ara bul yitmeden. Ne gezersin baykuş misali harabelerde. Yerin akdoğan misali sultanın eliyken?

Eninde sonunda hak hakkından gelir cimrilerin; Onlar içindir cehennem ateşleri. Dilinden inciler dökülen Muhammet ne der: Tutarım ben cömert gavuru,cimri müslümana göre

Yüreği temiz uslu insan nerede? İyi düşünceler peşinde koşan nerde? Kendi kafasının kulu kölesi herkesi: Nerede Tanrının kulu,o kahraman hani?

Eşek değilde ne olurlar seccadeye tapanlar? Küfelerce riya çamuru sırtlayıp gezerler Din perdesinin ardında hepsi işin kötü yanı da bu, Müslim geçinerek gavurdan beter olurlar.