Ferman sende , ama güzel yaşamak bizde: Senden ayığız bu sarhoş halimizde. Sen insan kanı içersin, biz üzüm kanı: İnsaf be sultanım, kötülük hangimizde?

Bu zamanda az dostun olsun, daha iyi. Herkesle uzaktan hoş beş edip geçmeli. Can gözünü açınca görüyor insan En büyük düşmanıymış en çok güvendiği. Hayyam

Ferman sende, ama güzel yaşamak bizde: Senden ayığız bu sarhoş halimizde. Sen insan kanı içersin, biz üzüm kanı: İnsaf be sultanım, kötülük hangimizde?

Tertemiz geldik yokluktan kirlendik; Sevinçle geldik dünyaya, dertlendik. Ağladık, sızlandık, yandık, yakındık; Yele verdik ömrü, toz olup gittik.

Suratımda ışıl ışıl sevinç gördüğünde Yıkılmıştır nice umutları gönlümün Dalgıçsan,gözlerimin derinliğine dal,bak; Bir mahsun deniz kızı görürsün dibinde.

Sorarsan toprak olup gidenlere Ha gavurmuşsun ha müslim. Her kim eğlenmemişse bu dünyada Öteki dünyada yalnız onlar pişmanmış.

Son nefesinde huzur almalıymış insan; Ne şekil ölürse öyle dirilecekmiş Biz her an şarap ve sevgiliyleyiz: Bu biçimde dirilirsek işimsiz iş.

Bir parça somunun,bir parça da evin var mı? Kulu kölesi değilsin kimsenin Sırtından geçindiğin yok ya kimsenin? Keyif sensin;en güzel dünyası olan sensin

Hayatın gizlerini bilseydin Ölümün gizlerini de bulurdun; Bugün aklın var ama bir şey bilmiyorsun; Yarın,aklın olmadan neyi bileceksin?

Yeni bir gün her sabah doğunca, Ömründen bir gün dahi azalır Bir hırsızdır her şafak Ellerinde bir fenerle gelir