Ey Hak tez beni, endişelerden kurtar. Seninle meşgul et de. Sen beni benden kurtar. Ayık bulundukça ben iyi kötü bilirim; İyiyi ve kötüyü beni bilmekten kurtar.

Can masum ve saf olsa fa, teninden ayrılacak. Mezar başlarımıza, birer kerpiç konacak. Ve başka mezarlara kerpiçler yapmak için; Bizim topraklarımız, kalıplara konacak.

Söyle! Cihanda günah, işlememiş o kimdir ? Hiç günah işlemeyen, nasıl dunya ehlidir? Bir günahım var diye sen ceza veriyorsun. Söyle seninle benim, aramızda fark nedir ?

Mey içerek mestliğin, girdabına düşseydim. Halk bana küfür eder, sebebini bilseydim. Keşke her haram olan, insanı mest etse de; Dünyada ayık olan, bir insan görmeseydim.

Sen iki yüz tuzağı, etrafa kuruyorsun. "Birisine basarsan, öldürürüm" diyorsun. Kurduğun tuzaklarla avını yakalayıp; Öldürüp adını da, günahkâr koyuyorsun.

Şu cihanın işleri, taklit olsaydı eğer. Her gün bayram olurdu, sevinirdi deliler. Bu beyhude tehditler cihanda yok olursa; Insanlar mutlu olur, hem murada ererler.

Ben bir aşk kitabının, tek bir mısrası idim. Yüreğinde ateşle, dedi bana bir alim. "Bahtiyardır o kimse, güzel refikası var; Yıl gibidir gecesi, mutlu olsun her daim."

Dün akşam kâsemi, kaldırıp taşa çarptım. Düşündüm uzun uzun, dedim ki: "Ben ne yaptım? " Kâse bana dedi ki:"Ben de senin gibiydim. Sen de toprak olunca, taşa çarpacak başın."

Sen ey riyakâr hoca, kin garez saçıyorsun. Durmadan sen bana:"Sen dinsizsin."diyorsun. Saklamam kimliğimi, neysem işte ben oyum. Sen kimsin ki hakkımda, böyle konuşuyorsun?

Sakın bir dost arama, bu hokkabaz evinde. Bu sözü benden işit, kimseye de söyleme, Derdinle uzlaşan ol, arama dert ortağı; Derman da sendedir, kimseye boyun eğme.