Aşık, en başta karmakarışık olandır.Saflığını yitirmiş olandır.Bilmediği denizlerde yüzdüğü için "Bana ne oluyor?" sorusuna cevap bulamayandır.

Leyla ile Mecnun bugün hayatta olsalardı bir psikiyatri hastanesine yatırılır, güçlü ilaçlar, elektriksel veya manyetik tedavilerle aşkları kabul edilebilir bir sınıra çekilebilirdi.

İnsan evrende 4 özelliğe aşık olma eğilimindedir. Cemal (güzel, beğenilen), Celal (güçlü, kudretli), Kemal (mükemmel), Beka (ebedi, ölümsüz). Bu sıfatları taşımayan her aşk, insanı hayal kırıklığına uğratır. İnsanı hayal kırıklığına uğratmayacak tek aşk Allah aşkıdır.

Nasıl kalp insanın çekirdeğiyse, insan da varlığın çekirdeğidir. O halde sevgi-aşk-muhabbet özün özü, çekirdeğin çekirdeğidir. O yüzden tüm güzel duyguları kendi içinde toplar.

Samimi, saf, temiz, halis sevgi her zaman içinde olağanüstülükler taşımaktadır.

İlişkisinin kirasını ödemeyen, iyi ilişkiyi haketmiyor demektir.

Leylanın şeklini sevmiyorum ki ben, Leyla bir şekil değil.Elimde bir kadehe benzer Leyla.Ben o kadehle şarap içerim.Şu halde ben içip durduğum o şaraba aşığım.Siz kadehi görüyorsunuz, şaraptan haberiniz yok.

Aşk kavuşmanın engellenmesi ile hikayeye dönüşür derler aşk romanı yazanlar.

Seçme özgürlüğünün bedelini ödeyemeyenler ise akıllarını bir başkasına teslim etme eğilimindedirler.

Aşk insan olma sanatını bilenlerde yaşar ve tomurcuklanır. Sorumluluk hissedenlerde yeşerir ve gelişir. Konuşabilmek, hediyeleşmek, fiziksel temas yani dokunabilmek, fedakarlık gösterebilmek gibi duygu dilleri geliştirmek aşka çok hizmet eder.