Kitap okurken, bilincim birbirinden farklı durumların hepsini aynı anda, adeta alıcılı bir ekranda sergilerdi; benliğimin en ücra köşelerine gizlenmiş özlemlerden bahçenin sonunda gördüğüm, tamamen dışsal olan ufuk çizgisine kadar uzanan bu farklı durumlar arasında en öncelikli, en çok bana ait olanı, hareket halindeki bir kontrol düğmesi gibi her şeyi yöneten bir güdü, okumakta olduğum kitabın felsefi zenginliğine, güzelliğine olan inancım ve hangi kitabı okuyor olursam olayım, bu zenginliği, bu güzelliği kendime mal etme isteğimdi.

Hayatta o kadar çok şeyle ilgileniriz ki, belirli bir durumda henüz mevcut olmayan bir mutluluğun temeli atılırken, aynı sırada, çektiğimiz bir acının doruk noktasına çıkması oldukça sık rastlanan bir durumdur.

Olayları arzumuza bağlı olarak değiştiremeyiz,ama zamanla arzumuz değişir.Tahammül edemediğimiz için değiştirmeyi umduğumuz duruma karşı kayıtsızlaşırız.Aşmaya kesin kararlı olduğumuz eylemi aşamayız,ama hayata kapılıp o engelin etrafında dolaşır,önüne geçeriz;o zaman dönüp uzaktaki geçmişe baktığımızda,engel o kadar görünmez olmuştur ki,zorlukla seçeriz onu.

Kitap okurken, bilincim birbirinden farklı durumların hepsini aynı anda, adeta alıcılı bir ekranda sergilerdi; benliğinim en ücra köşelerine gizlenmiş özlemlerden bahçenin sonunda gördüğüm, tamamen dışsal olan ufuk çizgisine kadar uzanan bu farklı durumlar arasında en öncelikli, en çok bana ait olanı, hareket halindeki bir kontrol düğmesi gibi her şeyi yöneten bir güdü: okumakta olduğum kitabın felsefi zenginliğine, güzelliğine olan inancım ve hangi kitabı okuyor olursam olayım, bu zenginliği, bu güzelliği kendime mal etme isteğimdi.

Bir doğa parçası insanların izini ne kadar az taşıyorsa, ruhumun genişlemesine o kadar çok imkan tanıyordu...

Albertine...

Kalbimizde bir başkasının hayali sürekli olarak bulunuyorsa, her an parçalanabilecek olan tek şey mutluluğumuz değildir; bu mutluluk yok olup gittikten, biz ıstırap çektikten sonra, ardından ıstırabımızı dindirmeyi başardığımızda, aynı mutluluk kadar yanıltıcı ve geçici olan şey, sükunettir...

Aslında geçen zamanın algılanmasında, zor olan, ilk adımı atmaktır. Önce, bunca zaman geçtiğini kavramak müthiş zor gelir insana, sonra da daha fazla zaman geçmediğine şaşırırız.

Hayal gücüyle yaşayan bir insan sıfatıyla ancak özlem ya da bekleyişin, yani geçmişin ya da geleceğin tadını çıkarabilirsiniz.

Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki bir bütün olarak içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır, onda kendisini durduran, başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur; işte karşımızdakinin hisleri dediğimiz şey, kendi sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür; bizi gidişten daha fazla etkilemesinin, büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir?