Bir başka insanla ilişkilerimizde en önemli hata kaynakları, iyi kalpli olmak, veya o insanı sevmektir.

Ben bir tek erkek değil, duruma göre tutkulu, kayıtsız, kıskanç ?her biri başka bir kadını kıskanan- erkeklerden oluşan karmaşık bir ordunun resmi geçidiydim.

Kıskançlık için geçmiş de yoktur, gelecek de; onun hayal ettiği şey daima şimdiki zamandır.

Bazı filozoflara göre dış dünya yoktur, hayatımızı kendi içimizde geliştiririz. Bu doğru olsa da, olmasa da, aşk, en mütevazı başlangıcıyla bile, gerçekliğin bizim için ne kadar önemsiz olduğunun çarpıcı bir örneğidir.

Yalan, bizde daima uyandırması gereken öfkeyi, iyilik de minneti, ancak sevdiğimiz kadında gördüğümüz zaman uyandırır, tensel arzu, zekaya hak ettiği değeri vermek ve manevi hayata sağlam temeller kazandırmak gibi, olağanüstü bir güce sahiptir.

Bir acı sonuna kadar yaşanmadıkça geçmez.

İnsanlar bizim unutuşumuza bağlı olarak gelişirler.

Aşkta bile iki kişinin birbirine ilişkin anıları, ortak değildir.

Sevdiğimiz kadının amacını bilemezsek, düşman da bizim planımızı bilmez, hatta kendimiz de planımızın ne olduğunu bilemeyebiliriz.

Hiciv yazarının şöhreti, ister istemez hicvettiği alçaklarla bağlantılıdır.