Çünkü bekleyişin süslü bir imparatorluğu vardır. Umut silinene kadar güçlü bir direnişle dikilirsin tahtında...

Ahh, artık bu sulardan da o koskoca tarihin görkemli anılarından da bıktım, elimde olsa tüm tarihi değiştirirdim,insanlığı en başından başlatırdım...

''Biz şair ruhlu insanlar olarak doğmuşuz dostum, bu yüzden bu kadar ızdırap çekiyoruz...''

...yutkunurken bir başkasının tükrüğü geçiyor gırtlağımdan,şamdanları yak,saçlarımı tara,ellerimi tut, iyi ki sen varsın. Kimsin sen..?

Acımaya benzer duygulara yeri yoktu yaşamasının. Geçmişle övünmek ya da yerinmek ona göre değildi. " iinsan kendisi ne kadaesa o kadar." Dedi.

''Baudelaire'i çıldırtan Fransız emperyalizmiydi..Hepimizi de öyle!''

Burası bizim yurdumuz değil ki, burası bizi öldürmek isteyenlerin yurdu!

Dünyanın çelişkileri de tabii ki her bireye yansıyor. Yaşam doğal gidişinden çoktan çıktı... Bir kentte doğup yaşayan, çalışan ve ölen insanlar giderek azalıyor. Herkes başka yerlerde, dünya küçüldü.

Genç kız anıları hep öteki tarafa göçüyor. Burada 100 yaşını bulan, 20 yıl bitki gibi yaşayan insanlar var. Yoğun yaşayıp ölebilmek de güzel.

Hans Peter' de bulduğu yumuşaklık, sevecenlikti. Bir başka kültürün getirdiği, karşısındakine gösterilen saygıyı da unutmamalı.??Sekiz yılda eşimin yapamadığını sekiz saatte yaptı, kapıyı yağladı, gıcırtıyı kesiverdi!?? Böyle bir ayrıntıyla bile dünyalar onun oluveriyordu.