Kalem yazmaya devam ediyor, Seni... Senden öte, seni sevdireni...

Zaten aradığımız şey dertsizlik değil; derdimizi anlayabilecek bir yoldaş değil mi ?

"Sarılacak yorganlar lazım değil ki bize, Sarınacak yürekler lazım.."

Yeniden doğmak için, daha güçlü olmak için bir sonbahar geçmeli herkesin hayatından.

Ne çok isteğin var değil mi şu an? Keşke olsalar. Keşke biri kapıyı açsa da dalsan içeri. Keşke biri gönlünü açsa sana da girsen içeri. Keşke sevse seni? Keşke... Ya o kapıdan girince keşke çıkabilsem diye feryat edersen? Ya o gönüle girersen, keşke çıkabilsem diye feryat edersen? Ya çırpındıkça, feryat ettikçe daha da batarsan kaderin içine?

Peki, ya kitaplar olmasaydı? Nereden anlayacaktık yitirdiklerimizi? Hiçbir reklam tabelasından küçükken 90'larda sokakta oynadığımız oyunları öğrenemezsiniz. Neden? Çünkü onlar para etmezler. Reklamlarda, televizyonlarda sadece para eden şeyleri görebilirsiniz. Kitaplarda ise genellikle yitirmememiz gerekenleri...

İnsanın saklısı olmalı. Onu özel yapan değerleri olmalı. Herkesin bir şarkısı , bir şiiri olmalı. Bir gün sevdiği çıkıp geldiğinde, Ona anlatacağı bir şeyleri olmalı ...

Umutla demleyip, çayla yatıştırdığım sensizliği bir eyvallahla susturuyorum...

Dünya boş bir yer. Çay içmek, Kitap okumak, Dua etmek lazım.

Duâydı. Duaya götüren şükürdü Şükre götüren temiz bir kalpti, Kalbi temizleyecek bir sevdayı...