Öyle saf,öyle temiz kök saldım ki senden uzaklara.
Hasretin yakıyor biraz ama burası iyi be sevgili.
Alıştım hasretine,vuslatı kaldırmaz bu beden.
Yanarım,yakar beni varlığın.
Orada kal.
Sensizken yüzmeyi öğrendim mana denizinde.
Araya sen girersen,suret gider.
Siretindendir benim sevdam.

...

Gelme sevgili,seni böyle sevmek,
yalnızlık,
kendine dönmek,
Rabbe yönelmek...

İnsanlar yediklerinin kalorisi kadar haram helalini hesaplamıyor. Nefes alınıyor ya, yaşamak sayılıyor. Dualarında aramadığın yarin koca şehrin sokaklarında karşına çıkmasını beklemeyeceksin.
Ezanına gitmediğin Hakk'ın gönlüne sevda düşürmesini beklemeyeceksin.

Sen yoktun o zamanlar, çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben. Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar, dinler, dokunur ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım. Ateşim sönerdi. Sonra büyüdüm. Gözlerini gördüm. Yandım, yağmur yağdı ve ilk kez sönmedim. Ben yağmurdan daha fazla bir seni sevebildim.

Bir insanı sevmediğinizi onu dualarınızda unuttuğunuz zaman anlarsınız.

Hatıraların hepsi bana emanet. İyi bakıyorum onlara. Dert nasıl sahiplenir yazıyorum kağıtlara. Seviyorum diyorum, sırtımda dünya kadar hatırayla. Duamı not düşüyorum geceye,yüreğini bulsun sevdiğim...

Henüz tanımadığımız o yüreği öyle çok özledik ki...

Çok sevdik. Gerçekten de çok sevdik. Tek bir hatayla. Yanlış sevdik biz... Onsuz yaşayamam diyerek... Bitecek bir şeyi bitmeyeçek gibi sevmişiz biz. Çok sürmedi zaten, gözlerimizi kapadık, gözlerimizi açtık, bir koca umut damladı gözümüzden, ve bitti...

Kalem yorgun, gece uzun.

Yapabileceğin tek şey alışmaktır artık. Hüzne, özlemeye, onsuzluğa...

Yarim, Belki duayız birbirimize, Yarıda bırakmayalım, Haramdır...