Bu hayatta neyin ne kadar önemli olduğu, bizim o şeye verdiğimiz önemle ölçülür.

Herkesin bir seçimi vardır ve insanların ayrıştığı nokta tam olarak budur. Herkes kendi seçimlerinin peşinden giderken başkalarına yabancılaşır.

İnsan kendine tarafsız kalamıyor.

Bir kitapta okumuştum, kadın adamı çok seviyordu...

Kızlar havalı olmasın da kim olsun arkadaş. Sevgili olmayı bir yana bırak, metrobüste kesişmeyeceğim kızın Facebook fotoğrafında 169 beğeni var. Sonra gel de bu kızı güzel olmadığına inandır. Ateiste 169 kişi "Gel seni müslüman yapalım." dese adam 5 vakit namaza başlar...

Bazen Ajda Pekkan dinlersin, bazen İbrahim Tatlıses. Ben hayatımda hiç türkü dinlemedim diyen kızlar var. "İyi bok yedin bebeğim!" Zaten senin anan da; "Call me maybe" ile büyüdü...

Bu arada hani Ümit Besen diyor ya: "Garibin biriysem sevemez miyim?" Bazen sevemezsin abi...

Bazen aşık olasın gelir. Neden aramaya gerek yok. Bir şarkı dinlerken bile aşık olmak isteyebilir insan...

İçinden çıkamadığın bir şey varsa içinde kal, çıkma! Dünyayı sen mi kurtaracaksın?

Yazmak, uyuyan bir insanın konuşmasıdır. Sonsuza dek yazamayacak bile olsa yazdıklarıyla yaşamasıdır. Her an başka ellerde, başka düşüncelerde hayat bulmasıdır.