Kokusuna alıştığınız insanı unutamazsınız...

Kimse içinde kopan fırtınaları anlamaz, anlamak zorunda da değil zaten. İnsanlar hep konuşur çünkü hayat senin, tasası onlarındır.

Benim mucizeye ihtiyacım vardı. Ve hayat karşıma seni çıkardı.

Önyargı hayattaki her şeyin önüne geçebilecek kadar güçlü bir saçmalık.

Bazen sevgilin varken yalnız olduğunu hissedersin. Asıl o zaman yandın işte.

Insanların değerini bilmen şart değil, kendi değerini bil yeter. Aynaya baktığında kendine güven. Uzun süre bak kendine, düşün ve bak. Sonra tekrar bak. Ne kadar gerçek olduğunu gör. Ne kadar tek başına olduğunu gör. Tam gözlerinin içine bak. Kimsenin gözlerinin içine bakamazsın öyle. Gör kendini, kendi gerçeğini. Sen varsın, ötesi yok aslında. Sadece sen...

Açık sözlü olduğunuzda kaybettiğiniz her şey, aslında kazandığınız bir değerdir ve çoğu insan değersizliği seçtiğinden açık sözlü olamaz.

Kötü olan ne biliyor musun? O gittikten sonra her şeyin daha güzel olması.

İkimizin şarkısı diye bir şey yok. Üçümüzün, beşimizin, yüzümüzün falan o şarkılar?

Biraz umursamaz olmak lazım. Bayağı umursamaz olmak lazım. Hem senden değerli ne var ki? Umursadığın kadar yıpranıyorsun. Değer verdiğin kadar kazık yiyorsun. İyi geceler dediğimde, ??sana da?? diyen insanla işim olmaz mesela. O da iyi geceler diyecek. Diğer türlü çok basit oluyor, neyse rüyama gel de, biraz daha seveyim seni, çok özledim, aramızda kalsın. Gitmeyi biliyorsan, dönmeyi de öğren. Olmadı kursa yazıl ama bir şekilde dön. Hiç mi dönemiyorsun? Bari kendi etrafında dön, belki bende bulamadığın huzuru orada bulursun.