İnsanları çok severek mutlu edemezsiniz. Onlara sürekli istediklerini verdiğinizde ise sadece biraz daha fazla yanınızda kalırlar.

Hayat iki şey üzerine kurulu belki de... Bazen göze gelirsin, bazen göte...

İntikam basit insanların işi, umursamazlık güçlülerin gülüşüdür.

Olmuyorsa olurunun getirilerini göremezsin. Olmamıştır ve hayırlısı belki de budur. Olsa olmasın isterdin belki... O yüzden bazen olmayışını sev, "ne de güzel olmadın yine be" de... Oluruna bırakma, olmasın, ölmezsin. Kimse ölmedi olmadı diye... Ki zaten ilk olmayan sen değilsin.

Kaybedeceğim çok şey var ve kaybedeceği çok şey olan bir insan hiçbir zaman mutluluğundan emin olamaz.

Ozune inersek isin herkes sevilebilir. Herkes sevildigi kadar degisebilir de ve yine herkes degistigi kadar ayriliga mecbur kalir.

Bir fotoğraf karesinde unutulmalıydık. İşte o zaman hep mutlu kalırdık...

Çocuk kalsak hep aşık oluruz çünkü o dönemlerde kalbimiz aklımızı önemsemez...

Nasıl yaşamalı insan ? Sahip olmak için çaba sarfettiği şeyler uğruna tüm bir hayatı vermeli mi ? Yoksa kendi için değerli olan şeylerin yanı sıra başka değerleri de görebilmeli mi ?

İnsan bazen ne olursa olsun özler çünkü özlemek insani bir ihtiyaçtır.Özlediğin kişi özlemeyi hak etmiyor olabilir.Zaten kimse hak edenleri özlemez.