Hayat; hayatınızdan tam olarak çıkanların bıraktığı izlerden ibaret aslında ve herkes bilir ki acı olmadan insan büyümez. Özlüyorsan ve hâlâ ölmediysen,ölmediyse, ara yani ölmezsin.

Telefonunuzda ?'Annem'' ya da ?'Babam'' adında bir numaranın kayıtlı olması bile yeter bazen. Bizler korkak insanlarız, kaybetmekten korkuyoruz, alışmak gibi kötü bir alışkanlığımız var.Alışmaya bile alışıyoruz, ne kısır bir döngü bu böyle...

Sen önce bir kendinle tanış, sonra taraf olmayı dene... Taraf olayım derken araf olma çocuk. Hatta bütün tarafları bir yana bırak, hiçbir ideolojinin içine hapsetme kendini çünkü bir daha bulamazsın eski bakışlarını. Zaten hiçbir insan senin karşında değil, herkes kendi tarafından bakıyor hepsi bu. Sen onlardan olma çocuk.

Bazıları verdiğin değeri anlamaz hepsi bu. Kaybetmek en çok onların hakkı işte...

Bazen Cuma günü kadar çok seversin birini.

Zaman içinde, tükenmez kaleminin de tükendigini göreceksin. Bu hayatta tükenmeyen hiç bir şey yoktur.

Bazen, bazı şeylere gereğinden fazla üzüldüğünüzü anlarsınız. Zaman size bunu enniyi anlatan şeydir.

Olmadı demleriz çayımızı yalnız içeriz ama olmasın öyle.

İçindeki aşk ne kadar büyük olursa olsun,bir kere soğuduktan sonra kalbiniz,geri dönüşü mümkün olmuyor.

Kalp insana kötü bir şey yaptırmaz, sadece zaman zaman aldığın bazı sonuçlar canını yakar ama kalbinle yaptığın her şey iyidir.