- Ve eğer biz yanarsak, sizde bizimle yanarsınız.
- Beni görünce, "Hey Catnip," dedi. Gerçek adım Katniss ama ismimi ona ilk söylediğimde fısıldamıştım. Bu yüzden Gale, adımın Catnip olduğunu sanmış. Sonra deli vaşağın teki ormanda bedava yiyecek bulmak için dolaşırken peşime takılınca, bu bana verdiği resmi lakap oluvermişti. Sonunda vaşağı öldürmek zorunda kalmıştım çünkü av hayvanlarını ürkütüyordu. Hiç de kötü bir can yoldaşı olmadığı için buna üzüldüm bile denebilirdi. Neyse ki postu için hatırı sayılır bir ücret almıştım.
- Ama bir gün kabuslarımı açıklamak zorunda kalacağım. Neden geldiklerini. Ve neden hiç bir zaman gidemeyeceklerini. Onlara altından nasıl kalktığımı anlatacağım. Onlara kötü sabahlarda, elimden alınmalarından korktuğum için güzel olan hiçbir şeyden zevk almadığımı anlatacağım. Tıpkı bir oyun gibi. Tekrar tekrar. Yirmi yılı aşkın sürenin sonunda biraz sıkıcı gelmeye başlayan bir oyun. Ama oynanacak çok daha kötü oyunlar var.
- Ağlayacaksam şimdi tam zamanıydı. Sabaha kadar gözyaşlarımın yüzümde bırakacağı izlerden kurtulmuş olurdum. Ama gözyaşlarım akmıyordu. Ağlamak için fazla uyuşmuş haldeydin ya da belki de fazla yorgundum. Tek hissettiğim başka bir yerde olma arzusuydu.
- Elimden bir türlü bırakamadım... Bağımlısı olduğum bir kitap.
- Aptal insanlar her zaman tehlikelidir.
- İnsanların acıma duyguları, yardım getirmiyordu. Ancak pes etmeme azminiz, işte o işe yarıyordu.
- Bu yüzden, sonrasında, "Beni seviyorsun. Gerçek mi, gerçek değil mi?" diye fısıldadığı zaman yanıtım "Gerçek" oldu.
- "Ama açlık hiçbir zaman resmi ölüm nedeni olarak belgelenmez."
- "Çaresiz durumlar, çaresiz önlemler almayı gerektiriyorsa, ben de istediğim kadar çaresizce hareket etmek konusunda özgürüm demekti."