...''Hepimiz basit bir hayatı kabullenemeyiz,'' dedi, ''istediğimiz şey bu olsa bile.'' sf.206

Gerçek sanatçılar çalışmalarına maddi bir bedel biçmez. Bunu sadece niteliksiz insanlar yapar. sf 260

Hayat ironilerle dolu. sf.272

Victoria, ''Makul şüpheden hoşlanırım,'' dedi. ''Ama bilinmezden asla. Esme Fong'u araştır. Squires ailesini de öyle. İstediğin her şeyi kurcala. Ama geçmişten uzak dur Myron. Orada karşına ne çıkacağını asla bilemezsin.'' sf.378

''...Sherlock Holmes, gerçeklerin tümünü dikkate almaksızın herhangi bir teoride bulunulmaması gerektiğini söyler, çünkü o zaman teorileri gerçeklere uydurmaktansa gerçekleri teorilere uyacak tarzda eğip bükmeye başlarsın.'' sf. 390

Myron resmi bıraktı. Arka fondan Betty Buckley ''Memory''yi söylemiyordu ama belki de yapmalıydı. Bu kutular koca bir hayattı - bunca deneyim ve hayale, istek ve umuda rağmen kendi kendini sonlandırmaya karar veren bir yaşam. sf. 395

BİR KAZANAN ASLA VAZGEÇMEZ
VE VAZGEÇEN ASLA KAZANMAZ!

Hepimiz biliriz, çocuklar çok acımasız olabilirler.

Gerçekten acı çekenler bunu etrafa yaymıyorlardı. Gerçekten acı çeken insan bunu sadece kendine saklıyordu.

Her şey kahrolası pamuk ipliğine bağlıydı. Hepsi buydu aslında. Çoğunun geçmesine engel olurduk. Yani hayatımızın parçalara ayrılmasının aslında ne kadar kolay olduğunu düşünmeyi reddederdik, çünkü gerçekle yüz yüze geldiğimizde kafayı üşütebilirdik. Sürekli korku duyarak yaşayan, ve bu yüzden iyileşmek için ilaçlara başvuranlara ne demeli? Çünkü çizginin aslında ne kadar ince olduğu gerçeğini anlamıştır onlar. Korkuları gerçeği kabullenememekten değil engelleyememekten kaynaklanır.