İnsanın en soylu utkusuna

Oda ne pis, ne de iğrençti, ama ölü saatlerin çürüdüğü ölü külleri mahzenini çağrıştırıyordu günün her saatinde.

Duvarın arkasında büyük, sağır, derin vuruşlarla, denizin ve limanın üzerinde soluk alıp veriyordu yaşam.

...ben hayalime gülümsemeye çalışırken, o ciddi duruyordu. Albert Camus - Yabancı

Tabii umut, bir yolun dönemecinde var hızla koşarken, birden yetişen bir kurşunla yere serilivermekti.' ~Albert Camus-Yabancı

Bir kız, iki dirhem bir çekirdek giyinmiş bir oğlanla evlenmesine engel olan babasına 'Bunu ödeyeceksin!' diyordu. Kız kendini öldürdü. Ama babası hiç de bir şey ödemedi. Herif balık avlamayı çok seviyordu. Üç pazar sonra yeniden ırmağa dönüyordu, 'Unutmak için,' diyordu buna. Hesap doğruydu, unuttu. sayfa 53

"..kadın dostlarımızın napolyon bonapart'la şu ortak yönleri vardır ki, herkesin başarısızlığa uğradığı yerde başaracaklarını sanırlar hep..."

... Çok şükür ki mesleğim, doruklara olan bu eğilimimi doyuruyordu. Bu meslek insan kardeşlerime karşı olan her türlü kırgınlığımı gideriyor, kendilerine hiçbir §ey borçlu olmadan onları kendime borçlu bırakıyordum. Bu, benim de sırasında yargıladığım yargıcın, minnete zorladığım sanığın üzerine çıkarıyordu beni. İyi ölçüp tartın bunu, aziz bayım: Ceza görmeden yaşıyordum. Hiçbir yargılamaya uğramıyordum, mahkeme önünde değil, yukarıda bir yerlerde bulunuyordum, tıpkı eylemi yüceltmek ve ona anlamını vermek için bir araçla zaman zaman sahneye indirilen o tanrılar gibi...

...Duygularımızı yalnız ölümün uyandırdığına dikkat ettiniz mi? Bizden yeni ayrılmış dostlarımızı ne kadar severiz, değil mi? Ağızları toprakla dolup hiç konuşmaz olmuş hocalarımıza ne kadar hayranızdır! Saygı o Zaman çok doğal olarak gelir, belki de tüm yaşamları boyunca bizden bekledikleri o saygı...

Eğer pezevenkler ve hırsızlar her zaman ve her yerde mahkum olsalardı, masum insanlar tümüyle ve hep masum sanacaklardı kendilerini, aziz bayım.