Gönülden istek olunca ıraklar yakındır,yolları bitmez gösteren isteksizliktir.

Öğren, oku öğren, danış öğren, bilenle düş kalk, senden az bilen sana gelsin, sen ona değil çok bilene git...

Ben, Edebalı; yıldızlara varacak gidecek yolu bildim. O yolu açmak için ne gerektiğini bildim. Anam, Kaf Dağını aşan şehzadeyi anlatırdı. Onun zümrüd anka?sı varmış. O yollara zümrüd anka gerek, Edebalı. Benim zümrüd anka?m, Malhun Hatun?dur. Ver ki bana, dünyayı küçülteyim.

"Bir damlacık sudur artık dudaklarınızda veya bakışlarınızda, bazan da ellerinizde, omuzlarınızda veya adımlarınızda kalan."

"Göğüsteki sıcacık esintiler rüya gördüğünüzü hatırlatır, gördüğünüz rüyayı değil."

... ömründe ilk defa kin nedir ve nasıl duyulur anlar gibi oldu. Canevine saplanmıştı hançer. Ölümü tattım, öğrendim, diyordu: Ölüm kadında aldanmak ve canından çok sevdiği -çocuklarını ve evini- kaybetmekti.

..kötüyü önlemek için ille bir başka kötüyü mü beslemek lazımdı? Bir takım insanlar başka birtakım insanların kanını emiyordu. Tamam. Ama artık emmesinler diye ille boyunlarını kesip bütün kanlarını toprağa akıtmak mı lazımdı? Ve saldırganlığı önlemenin tek yolu saldırmak mı idi?

Ne kadar yakın olsak da insanları tanıyamıyoruz Nahit Bey. Bir yanları hep kendilerine kalıyor.

-Ben, dedi, şöyle bir mum biter gibi ölmek isterdim. Kıvranmadan, inlemeden, ahlayıp oflamadan. Ve alev umutsuz uzanışlarla sonuna yaklaşırken, Per Günt' deki o eşsiz şarkıyı dinlemek isterdim.

"Yalnız bana gülümser o."