Aşık her hali kendi haline yorarmış.

Bu büyük şehirlerde duygularıyla oynamadığın, kırmak istemediğin insanlar seni saf saniyor . Sen Allah'tan korkarsın , bilmezler .

Yağmur yağıyor. Yağmurdan kaçıp , evlerine saklananlar yüzünden yağmurun bir gün yağmayı bırakacağından öyle korkuyorum ki.

Bir insanı sevmediğinizi onu dualarınızda unuttuğunuz zaman anlarsınız.

Belki de bir insanın başına gelebilecek en güzel şey , sevdiğinin diline dua olmaktır.

Desen ki şehir girdi aramıza , yakardım İstanbul'u söndüremezdi Marmara .

İnsanın önüne iki seçenek sunuldu: Ya gider ve özgürlüğüne kavuşursun ya da kalır herkes gibi olursun. Ben üçüncüyü seçen azınlığın içindeyim. Kaldım ama herkes gibi de olamıyorum.

Dudaklara ihtiyaç var mı sevmek için? Ya da bir bedene? Şu yağmur kokusuna şükrettiğimiz dilsiz kulaksız topraklar zikretmez mi Allah'ı? Seni sevmek için yağmuru sevmek yetmez mi?

Bir gidişte gizli olabilir mi her şey? .. Sırrın sırrına,aşkın aşkına varışı olan gidiş. Hem bir yanış,hem bir derinlik... İnsanın tenhalaşması, İnşasına farkına varması, Tam bir teslimiyet olan bir gidiş. Sessiz,sözsüz ama her şeyi anlatan, Varlıklar öte yokluğu sarılıp Eyvallah çekip;aşka,hep aşka olan bir gidiş.

Ateşe gönlümü attın da gittin, Kime 'Yağmur başladı,koş koş'diyeceğim, Gönlüme bir ateş attın da gittin...