Ve başka bir parça: Doğanın sesi, istek uyandıran canlı bir ilgiyle
erkeğe: Dölle! derken kadına da başka bir emir veriyor: Seç!..
Doğrusunu söylemek gerekirse, ben bu doğanın sesi deyiminden hoşlanmıyorum. Tanrıyı yaratıcı olmaktan çıkarıp yerine sesler falan koymak ne gülünç şey! Bu uz dilli Doğa hani o boşluktan hoşlanmayan doğanın ta kendisiymiş gibi geliyor bana. Bu tür bilimsel mistisizmin bilime dinden daha zararlı olduğunu sanıyorum... Önemi yok! Ses sözcüğünü gerçeğe en yakın anlamında alalım ele; yine de bu sesin erkeğe ?Dölle!' ve dişiye ?Seç!' dediğini kabul etmiyorum. Her iki cinse de Haz duy! der, işte o kadar; bu ses yükümden bağışık tutulmasını isteyen salgı bezinin, kullanılmalarını isteyen organların sesidir ve o organlar asıl işlerinin gerektirdiği biçime girmişlerdir, ama yalnız şehvet ihtiyacı yönetecektir onları. Başka bir şey değil. Dişinin o sözde seçme yetkisine gelince, mantık yönünden bunu kabul etmek pek güç değildir; ama çoğu zaman dişi en becerikli erkeğin malı olur ve kala kala ortada o erkek kaldığına onu seçmekten başka bir şey yapamaz.