Doğru ya da yanlış, insanlar hakkında söylenenler, onların yaşamlarında ve özellikle kaderleri üzerinde yaptıkları işler kadar önemli bir etkiye sahiptir.
İnsan üzerinde hep bir yük oluşturan ve suça meylettiren bir ten taşır ve ona boyun eğer.
İnsan onu gözlemeli, bastırmalı, durdurmalı, ancak son raddede ona boyun eğmelidir. Bu itaat halinde günah işlenebilse de, bu, büyük bir günah sayılmaz. Bu bir düşüştür, ama dizlerin üzerine düşme duayla telafi edilebilir.
Bir adam acı çekiyorsa, en büyük merhamet onun yarasına dokunmamak değil midir?
Bir ermiş olmak istisnadır, dürüst bir insan olmak kuraldır. Yanılın, gücünüzü kaybedin, günah işleyin, ama dürüst olun.
Mümkün olduğunca az günah işlemek insanın yasasıdır. Hiç günah işlememek meleğin düşüdür. Dünyevi olan her şey günaha boyun eğer. Günah yerçekimine benzer.
İnsanın öldürdüğünü Tanrı yeniden canlandırır, kardeşlerin kovduğu baba yeniden bulur.
Acıyı unutuşla silmeyi denemez, tersine onu umut aracılığıyla büyüterek itibarlı kılmaya çalışırdı.
? bir çukura bakan acıyı yıldıza bakan acıyı göstererek dönüştürmeye çalışırdı.
Din adamları size Her şeye Kadir Rabbim diye, Makkabiler size Yaradan diye, Efesli havariler size Özgürlük diye, Baruch Spinoza size Sonsuz Büyüklük diye, Mezamirler size Bilgelik ve Gerçeklik diye, Jean size Işık diye, krallar size Tanrı diye, İsrailoğulları size Koruyucu, Levili Kutsallık, İlahi Adalet diye, kullarınız size Tanrı diye hitap ediyor ama Hz. Süleyman size Merhamet diyor, işte isimlerin en güzeli.
Sizden barınacak bir yer isteyene ismini sormayın. Barınacak bir yer isteyen özellikle ismini telaffuz etmekten utanır.
Ama yükselenlerde hoşumuza giden şeyler, yıldızı sönenlerde o kadar hoşumuza gitmiyor.
Altın bulmaya çalışan insanlar vardır, o, merhamet bulmaya çalışıyordu.
Ezilmiş insanlar arkalarına bakmazlar. Kötü kaderin kendilerini izlediğini iyi bilirler.
Erdemli kalmak isteyen ellerine acımamalıdır.
Emanet etmek, bazen terk etmektir.
Fazla doğaçlama zihni ahmakça boşaltır.
Büyük kederler sefilleri dönüştüren ilahi ve korkunç bir ışıktır.
Tayfa için gelgit neyse, suçlu için vicdan azabı odur. Tanrı ruhu okyanus gibi kabartır.
Çünkü olağanüstü bir etki bırakanlar her zaman için kalabalıktan birinin kendilerine hizmet edeceğinden emindirler.
Ne mutlu ki Tanrı ruhları nerede bulacağını biliyor.
2. Kitap
Arkasında kendi siluetini taşıyan bir karanlık bırakmak, bir insan için felakettir.
Bir zaferden sonra ani bir kalkınmaya sadece barbar topluluklarda rastlanır.
Bulanık bir bilinç parçalanmış bir hayatı beraberinde getirir.
? zira bazı çirkinlikler varlık nedenlerini sonsuz güzelliğin derinliklerinde bulurlar.
Acı çekilen cehennemden daha dehşet verici olan, içinde can sıkıntısı çekilen cehennemdir.
İyi düşüncelerinde kötü düşünceler gibi içinde kaybolduğumu dolambaçları vardır.
Her kaçış hiçbir iz bırakmadan gerçekleştirilmelidir.
Bazı şeylerin unutulması, yeni şeylerin öğrenilmesi koşuluyla gereklidir.
Geçmişin taklitleri sahte isimler kendilerini gelecek olarak adlandırıyorlar.
Zevk almak, ne hüzünlü bir amaç, ne zayıf bir tutkudur! Hayvan zevk alır.
Düşünmek ruhun gerçek zaferidir.
Diz çökeni selamlıyoruz. İnanç, insan için gereklidir. Hiçbir şeye inanmayanın vay haline!
Karanlığı düşünmek ciddi bir iştir.
Kaçmak iyileşmektir. İyileşmek için nelere katlanılmaz?
3. Kitap
İnsanları görmemek onların çok mükemmel olduklarının varsayılmasına neden olur.
4. Kitap
Seven ve acı çeken ruh yüceliğin doruk noktasındadır.
Çünkü safiyetle yükselen güzelliği tasvir etmek imkânsızdır ve hiçbir şey, farkında olmadan elinde cennetin anahtarını taşıyan göz kamaştırıcı masumiyet kadar mükemmel değildir.
Çocuklar nasıl bıçakla oynayıp kendilerini yaralarlarsa, kadınlar da güzellikleriyle oynayarak kendilerini yaralarlar.
Zaten aydınlık demek illa ki sevinç anlamına gelmez. Aydınlıkta da acı çekilir; ateşin fazlası yakar. Alev kanadın düşmanıdır. Uçmaya ara vermeden yanmak dâhinin mucizesidir.
Yarını reddetmenin tek yolu ölmektir.
İnsana özgü hastalıklar insanlığı öldürmez.
Aşkın orta yolu yoktur; ya mahvolur, ya kurtulur.
Tanrı?nın yarattığı varlıklar arasında insan yüreği kadar ışık ama ne yazık ki aynı zamanda karanlık saçan başka bir şey yoktur.
Cehennemin arkamızda kaybolmasının doğal sonucu cennetin önümüzde belirmesidir.
Kapalı gözler ruhu görmenin en mükemmel yoludur.
Mezardan çıkan mağaradan çıkanın ödünü patlatır.
Yaşamın sonuna gelindiğinde ölmek, gitmek anlamına gelir, yaşamın başlangıcında gitmek ise ölmek demektir.
Sevilen kadının gülümsemesi gece karanlığında bir aydınlık etkisi yaratır.
Sokakları arşınlamaya başladı, acı çekenlerin dermanı.
Büyük tehlikelerin birbirini hiç tanımayan insanların kardeşliğine ışık tutmak gibi güzel bir yanı vardır.
5. Kitap
Tatmin olmuş bir vicdan kederlidir.
Çünkü kendilerini feda edenler her zaman sadece ideal uğruna ?güzel olan da budur- ölürler.
Melek dilde içi boşalmayan tek sözcüktür. Başka hiçbir sözcük âşıkların hunharca kullanımına bu kadar direnemez.
Aşk insanların ahmaklığı ve Tanrı?nın zekâsıdır.
Vicdan Tanrı olduğu için dipsizdir.
İlk adım hiçbir şeydir, zor olan sonuncusudur.
Buz gibi görünen içtendir.
Mutlu olmak yetmez, halinden memnun olmak da gerek.
Ölmek, affedilmekle aynı şey.
Sevilen sesler duyulduğunda söyledikleri sözleri anlamaya gerek kalmaz.