Düşünce sahibi kimseler, "mutlular" değimini çok az kullanırlar. Hiç kuşkusuz, bir başka evrenin bekleme odası olan bu dünyada mutlu kişi yoktur...

"Sizi öldürürler, o zaman ben de ölürüm."

Çünkü aşk bir ağaç gibidir, kendi kendine büyür,köklerini bütün varlığımızın en derinliklerine kadar uzatır ve genellikle yıkıntıya dönmüş kalpte yeşermeye devam eder.

Kadınların saygı gördükleri yerlerde Tanrı hoşnuttur, onların aşağılandığı yerde ise dua etmek yararsızdır....

Acı çekiyorsun, değil mi? Üşüyorsun, karanlık seni kör ediyor, etrafında zindanın duvarları var. Ama belki benliğinin derinliklerinde bir ışık vardır. Belki bu ışık, gönlünle oynayan o kof herife karşı beslediğin çocukça sevgidir! Halbuki ben zindanı içimde taşıyorum. İçimde kuş var, buz var, ümitsizlik var. Ruhumu gecenin zifiri karanlığı kaplamış.

''Kalabalıklar daima tehlikelidir. İçlerinde mutlaka ruhlarını ucuza satan alçaklar bulunur.''

Bir avuç çamur ve bir nefes... İşte insan!...

Ezilmiş, yıkılmış insanlar arkalarına bakmazlar. Kötü talihin peşlerini bırakmadığını bilirler.

Büyükbabalar babalara çıkışmak için yaratılmıştır.

"Başkalarına verdiğimiz sevincin güzel yanı şudur ki, her akis gibi zayıflamak şöyle dursun, ışığı büsbütün parlaklaşmış olarak bize döner."