Tanımak, ötekinin başkalığına tahammül etmek ve onu aynılaştırmamaya çalışmaktır. (120)

"Allah ikbal sahiplerine ait evlerin duvarını, bazen, uçup oynayan bir küçük serçenin yuvasının korunması için yıkmadan tutar," demiş bir ehl-i irfan. (124)

"Dünya çok karanlık ve insanlar çok kötü..." diyor. "Dur!" diyorum ona, "Seçtiğin kelimeler sadece dünyayı tarif etmez, onu değiştirir de." (131)

Var olmak ancak öteki için ve öteki sayesinde mümkün. Varlık ancak ötekinden bir yankı bulduğunda anlamlanıyor. (131)

İnsanlığın bu maneviyat krizinde, merhamet nöbeti devralmalı. Zira insan insanın zehrini alır. (136)

İnsan olarak ruhların birbirine değmesi ancak bu içtenlik anlarında mümkün olabiliyor. (139)

Güçlü duygular zıddına inkılap edebilir. Dolayısıyla nefretin az ilerisinde sevgi durmaktadır ve elimizi uzatsak belki de ona dokunabileceğiz. Düşman, kayıp arkadaştır. (144)

Geçtiğimiz günlerde bir sosyal paylaşım ağında, 1980 öncesinde sokak eylemlerinde bulunmuş bir kişi, "Sokakta seni kimin maşa olarak kullandığını anlayıncaya kadar saçların beyazlar!.." diyordu. (160)

Psikoloji sahasında yapılan pek çok araştırma, birbirinden çok farklı düşünen bireylerden oluşan problem çözücülerin, bir araya geldiklerinde en iyi problem çözen insanlardan çok daha iyi bir kolektif tahmimde bulunabileceklerini gösteriyor. Yani kararlarının ortalaması alındığında, farklı zihinler, uzman zihinlerden çok daha doğru yargılara varıyorlar. Dolayısıyla kalabalığı kimin teşkil ettiği ve onların birbirlerinin fikirlerinden ne derece uzaklaşabildikleri, onlara gerçek bir bilgelik atfetmekte hayati bir önem taşıyor. (166)

... Sessiz oturabilir miyiz seninle Aramızda yaprakların hışırtısından Ve ceylanların hayata çıkışından Başka bir ses olmadan, BENİ SESSİZ DE SEVEBİLİR MİSİN!?