Yüreğimden ziyade zekâmı ve yeteneklerimi takdir ediyor, oysa o benim tek gurur vesilem, her şeyin, her yeteneğin, her mutluluğun, her acının tek başına kaynağı. Ah, benim bildiklerimi herkes bilebilir ? bana özgü olansa yalnızca yüreğim. (sayfa 74)

...Halbuki bu kalp benim övündüğüm tek şeydir ve o tek başına bütün kuvvetimin, bütün mutluluğumun, bütün felaketimin, kısacası her şeyimin kaynağıdır.
Ah! Benim bildiklerimi herkes bilebilir fakat kalbim, yalnız bana aittir.

Evet, yeryüzünde bir gezginim yalnızca, bir yolcu! Sizler bunun ötesinde misiniz?

İnsan soyu tek bir kalıptan çıkmadır. Çoğu, yaşayabilmek için günlerinin büyük bir bölümünü çalışarak geçirir ve özgürlük olarak arta kalan zaman onları o kadar kaygılandırır ki, ondan kurtulmak için denemedik şey bırakmazlar. Ey insanın alınyazısı!

Sevgili dostum. Her şey düzelir. Sen özvarlığına güvendiğin anda, yaşamanın gizini anlamış olacaksın.

Hayat kısa, sanat uzundur.

Bu belirsizlik içinde yüzüyorum; bununla teselli buluyorum. Belki de bana bakmıştır. Belki!

İnsanı mutlu eden şey acılarının da kaynağı olmak zorunda mı?

Çok şeye sahibim ancak ona olan duygularım her şeyi yutuyor,o kadar çok şeyim var, ancak o olmadan hiçbirinin anlamı yok.

Mutluluğumuzu nedeni hayaller değil mi?