Günün birinde benim de kanatlarım çıkacak olursa diye düşündü, uçacağıma sevinmem, kanat çıkaracak kadar çaresiz kaldığıma üzülürüm.

Çocukluğundaki bir güne gidip tamir etmesi gereken bir şey var, evet. Yıllar öncesine geri dönüp bir vidayı sıkması, bir çiviyi çakması gerekiyor. Sanki ancak o zaman şimdiki hayatı biraz bir şeye benzeyecek, yolunda gitmeyen şeyler düzelecek. Fırlayıp çıkmış bir yayı takması, bir contayı değiştirmesi, yere düşen küçük bir rondelayı bir cımbız ile alıp yerine yerleştirmesi gerekiyor.

Çünkü zamanla her şeyi sever insan, çünkü bir gün öleceğini anlar.

Zamanında söyleyemedi, zamanında susamadı.

Kaçırılmış fırsat. Daha iyilerine layığım, diye mi düşünmüştü, daha iyileri çıkardı mutlaka karşısına. Daha iyileri, Atilla, Cevdet, Koray, Haldun, Burak... Daha iyileri! İpi göğüslemeden önce, ruhu teslim etmeden önce.

Geçmişin büyüsü nereden geliyor? Uçup gitti diye mi? Artık elinde değil diye mi? Ne basit bir şeyle boğuşuyordu.

"Yaşamadan ölebilirdim ama ölmeden yaşayamıyorum.."

"Asıl irade güzel bir kadın gördüğünde engin bilgini sergilemeden, egosantrik bir makineye dönüşmeden durabilmek."

"Bir an önce yaşlanmayı istiyordu, çünkü yaşamak bir süredir zamansız bir uykudan uyanmaya benziyordu.."

"Kederin zorunlu olmaktan çıkarılıp seçmeli hale getirilmesini istiyoruz."