" Deliremezsin; deliren bir deli aslında akıllanmış olur."

Havası ilaç, denizi kitap bir yerlere gidelim.

Sokak ve gece mutluların, eğlenmek isteyenlerin , geçen yılı coşkuyla uğurlayıp gelecek yılı umutla bekleyenlerindi. Ben ve benim gibiler kaybolmalıydı artık.

Bazı kadınların yüzü ağır bir hikayenin yaşandığı sokaklar gibidir.

Her şeyden hevesimi aldım dediğim zamanlarımda hiç bilmediğim heveslere meylettim hattı zatında.

Derlerdi. Demekti çünkü onların işi...

Neyi birazcık ciddiye almaya kalksam ya bir gülme geldi hep ya da ağlama.Her iki durumda da son derece komik göründüğüm için de ciddiyet ve analiz gerektiren durumlarda hep başarısız oldum.

Mutluluk dediğimiz şey kandırmacadan başka bir şey değildir ve ancak karşımızdaki insanların gerçekte ne düşündüğünü bilmediğimiz sürece mümkündür. Kendi mutluluğunu başka insanlarla tanımlayabilen biri,gerçekte hiçbir zaman mutlu olmamıştır.

Ama onlar hiç konuşmaz.Çünkü öyle şeyler duymuş ve yaşamışlardır ki artık tahammül edebilecekleri tek şey sessizliğin şefkatidir.Çok güzel severler birbirlerini,hiç olmayacak şekilde severler ve bu aşkı tek bir sözle bile kirletmezler.

Susun! Çünkü bana söyleyeceğiniz her şeyi ya daha önce birileri söyledi,ya da bir yerlerde okudum. Nasihat kafa karışıklığına iyi gelir;merhamet acıya, şefkat öfkeye...Ve ben o kadar şey görüp geçirdim ki, ne nasihate ihtiyacım var artık, ne merhamete ne de şefkate.