- Napoléon kanunlarında neden hiçbir yasanın cinsel sapıklığı ortadan kaldırmayı hedef tutmadığını hiç merak etmediniz mi? diye sordu. Şaşkınlık içinde yanıtladım:
- Belki de Napoléon'un buna önem vermemesinden ya da içgüdümüzden gelen iğrenmenin yeterli olacağını düşünmesinden olacak.
- Belki de bu yasaların en önce en iyi generallerinden birkaçını tedirgin edeceğindendir. Kınansın kınanmasın bu eğilim gevşetici olmaktan öyle uzaktır ve askerliğe o kadar yakındır ki, imparatorun uyanık davranmasına karşın duyulmasını önleyemediği Rhin ötesindeki bu gürültülü davalar sırasında ve daha bundan az önce Krupp'un intiharında bizler için çok korktuğumu itiraf ederim. Fransa'da kimileri bunu gerilemenin işaretleri olarak yorumlamak saflığını gösterdiler. Oysa içimden şöyle düşünüyordum: Zevk düşkünlüğü bile savaşçıl olan ve kadını kendisine güzel çocuklar yapmaya ayıran bir topluluktan çekinelim.
- Fransa'da doğumların tasa uyandıracak bir ölçüde azalması karşısında bana kalırsa (o da eğer başarılabilirse) sizin dediğiniz yöne çevirmenin hiç de zamanı değil. Teziniz en azından sırasız kaçıyor. Nüfus artışı...
- Ne? Bütün sevişme çağrılarının daha çok çocuk doğmasına yol açacağına gerçekten inanıyor musunuz? Kendilerini sevgililerinin kollarına terk eden bütün kadınların gebe kalmaya razı olacaklarını mı sanıyorsunuz? Şaka söylüyorsunuz herhalde!