Akmayan gözyaşları kalpte birikirler, zamanla kabuk tutarlar ve kirecin çamaşır makinesini tıkaması gibi kalbi tıkayıp felç ederler.

Önünde pek çok yol açılıp sen hangisini seçeceğini bilmediğin zaman, herhangi birine, öylece gitme,otur ve bekle. Dünyaya geldiğin gün nasıl güvenli ve derin derin soluk aldıysan,öyle soluk al,hiçbir şeyin senin dikkatini dağıtmasına izin verme,bekle ve gene bekle. Dur,sessizce dür ve yüreğini dinle.Seninle konuştuğu zaman kalk ve yüreğinin götürdüğü yere git.

Yapılacak ilk devrim,insanın kendi içinde yapacağıdır. İnsan kendi hakkında bir düşünceye sahip değilken bir düşünce uğruna savaşmak,yapılabilecek en tehlikeli şeylerden biridir.

Çok acı çekiştim. İçimde ölmeyen hiçbir nokta kalmamıştı, yangından sonra kömürleşmiş kır gibiydim.

Kitaplarla hayat daha iyi anlaşılabilir, derdin sık sık; okuma sayesinde duyguları derinlemesine kavrayabilirsin.

Yürek parçalanırken nasıl bir ses çıkartır? Suya batırılan bir süngerin sesini mi, yoksa yağmurda ıslanarak sönen bir havai fişeğin ıslığını mı?

''Sen benim minicik bir kırıntımı tanıdın; ben de senin mini mini bir kırıntınla ilişki kurdum...''

İnsan kendi hakkında bir düşünceye sahip değilken bir düşünce uğruna savaşmak, yapılabilecek en tehlikeli şeylerden biridir.

Akmayan gözyaşları kalpte birikirler, zamanla kabuk tutarlar ve kirecin çamaşır makinesini tıkaması ve gibi kalbi tıkayıp felç ederler.

Belki de nineler ve dedeler , kayıpları adlandırmaya değmeyecek aksesuarlar olarak görülüyorlardır. Insan dedesinden ve ninesinden , ne öksüz , ne yetim , ne de dul kalır. Onları uzun yolun bir yerinde doğallıkla , dalğınlıkla , sanki bir şemsiye unutur gibi bırakırız.