Cehennemin yolu iyi niyet taşlarıyla döşelidir

Söylemek ve yapmak arasında kocaman bir deniz vardır.

Sözcükler tek başlarına insanı kırmaz. İnsanı yaralayan, sözcüklerin arkasına saklanan ikiyüzlülüktür.

Yaşam uzun değil, dairevi bir yoldur. İstediğin kadar çırpın, sonunda gene aynı noktaya dönersin.

İnsanoğlu tembeldir, bir yere gidecekse her zaman en kısa yolu seçer. Kötülüğe ulaşmak için elini uzatmak yeter; oysa iyilik yapmak için bir çaba gerekir.

Artık insanın nasıl delirdiğini kolayca anlıyorum; yalnız kalmak ve o sesi kesecek düğmeyi bulamamak yeterli.

Dünya acının ta kendisi, başka bir şey değil.

İnsan son ebeveynini de yitirince bir anda yapayalnız kalır ve bu yalnızlıkta pek çok şey değişir. Artık bir evlat değilsinizdir, kendisine şöyle ya da böyle davranmanız gereken hiç kimse yoktur. Doğal düzen içinde ufukta beliren son artık sizin sonunuzdur.

Aşk, bütün çıkarcı hesaplardan daha güçlüdür.

İsyan etmek! Önemli, tehlikeli, gerekli bir sözcük. İsyan olmadan; gerçek, bağımsız ve özel hiçbir şey inşa edilemez. Ama bu isyan içinde bir anlam arayışını barındırmazsa, kendimizi gerçekleştirmemizden çok uzaklara, bizleri çok aşağılara çeken bir kaydırağa benzer.