"Benim gibi kurallara uymayan birinin böylesine tavsiyeler vermesi bana tuhaf geliyor. Ama arkadaşlar birbiri adına düşünebilmeliler, bihassa kendi adımıza düşünemediğimiz zamanlar."

"Hepimize tek bir hayat verildi. Bizim görevimiz onu faydalı, güzel ve doyurucu kılmak. Istırap çekeceğimiz, nefret edeceğimiz şeyleri yapmanın bir anlamı yok."

"Hikayeme talihsiz olayların karıştığını gördüğümde, bu talihsizlikler doğruca benim başıma geliyor olsalar bir hayatımın yazarının ben olduğumu hatırlıyorum."

"Şanssız bir dönemden geçtiğinde ve işler istediğin gibi gitmediğinde, kendi hikayenin yazarı olduğunu hatırla. Onu seçtiğin herhangi biriyle, istediğin herhangi bir şekilde yazabilirsin. Ve bu güzel ya da trajik bir hikaye olabilir. Seçim senin."

"Seninki, herkesin sahip olmak istediği türden bir mutluluk. Eğer ona sahip çıkmazsan, kaybedersin. Mutluluğunu koru ve kimsenin onu çalmasına izin verme."

"... ya insanlar kitabevlerine gitmeyi bırakırsa? Ya onlardan tamamen vazgeçerlerse?... Kitapları seviyorsun, kitapçıları seviyorsun çünkü çocukken onların içinde önemli hatıralar biriktirdin. Kitabevlerini kurtarmanın tek yolu, çocukların onlara gelmesini sağlamak. Tek yapman gereken kapını açık tutup, çocukları ve aileleri içeri davet etmek. Böylece bir tohum ekecek ve onu büyüteceksin."

Kalbinizin derinliklerine işlenen acıyı, Tek kelimeyle nasıl dile getirirsiniz ?

Eski yapılara, zararlı otlarmış gibi davranıyorlar,? dedi Eva. ?Onları yıkıp yerlerine çok katlı, lüks binalarını dikmek için sabırsızlanıyorlar. Gülleleriyle tarihi ve insanların hatıralarını yıktıklarını bilmiyorlar.

İkinci şans her zaman vardır... Ya yoksa?

''Biri uzun zaman yalnız yaşadığında bir zaman sonra kendi tuhaflıklarıyla barışık hale gelir.''