Herkes önüne bakar, ben içime bakarım.

çünkü ben kendimi öyle seviyorum ki; sevgimi bir türlü kendimden dışarıya taşıyamıyorum. Herkes sevgisini bir sürü dosta, tanıdığa dağıtırken, ben kendi içimin rahatından, kendi varlığımdan başka şeye bağlanamıyorum.

Montaigne'e göre insanın bir şeyler bulabileceği tek şey kendisidir.

Issız yerlerde kendin için bir evren ol.

Çamur yumuşak ve ıslak; çabuk, çabuk olalım. Durmadan dönen çark biçim versin ona.
Persius

Kitaplarda aradığım şeyse vaktimi iyi geçirmek için hoşlandığım şeyleri okumak.Kendimi tanımamı sağlayacak, iyi yaşayıp iyi ölmeyi öğretecek bilgiyi aramak için okuyorum

Bana öyle geliyor ki felsefe en çok kendini beğenmişliğimiz ve gösterişçiliğimizle savaşıyor.Kararsızlığımızı, zayıflığımızı ve cahilliğimizi iyi niyetle kabul ettiğimiz zamanlar görevini yerine getiriyor.

Ne kendilerini ne de devamlı gözlerinin önünde duran kendi şartlarını tanımayı becerememiş, onları harekete geçiren şeylerin ne olduğunu, ellerindeki gücü tanımlamayı bilmeyen insanlara Nil'in med cezir sebeplerini anlattıklarında nasıl inanabilirim ki ?

"Herkes kendisi için derstir; elverir ki insan kendini yakından görmesini bilsin. Benim yaptığım, bildiklerimi söylemek değil, kendimi öğrenmektir; başkasına değil kendime ders veriyorum. Ama bunları başkalarına anlatmakla, kötü bir iş yapmıyorum: Bana yararı olan bu işin, belki başkasına da yararı olabilir."

Bütün bunlar tanrılıktan ne kadar uzak tanrıların dünyasına ne kadar aykırı.(Lucretius)