Kişinin kendisi ile olan sorununu halletmesi bütün her şeyi halletmiş olması demektir. Kendisini tanıdığı anda insan bütün insanları tanıyor demektir. Bunun için de insanın kendisini sevmesini bildiği gibi, kendisine kızmasından hakaret etmesinden geçer. Kendisini kendisine anlatmalı, kendisine yabancı olmamalı insan...

Her defasında kendimi kırmaktansa; onları o defa kırmak daha iyidir...

Bir şeyler öğrenmek için yolculuklarımda ve buluşmalarımda insanlarla konuşurum. Bu bana onlarla en iyi bildikleri konuyu konuşmak gerektiğini öğretti. Hani bir deyiş vardır: "Bırak denizci rüzgardan, çiftçi öküzden, asker yaralarından ve çoban da sığırından söz etsin."

Duvar kaplamalarımızda çatlaklar görürsek, bu; duvarın içinde yarıkların olduğu konusunda bizi uyarır...

Yaşamım hiçbir düşünce ileri sürmediyse, ölümümün de hiçbir düşünce ileri sürmeyeceğini göreceğim, eğer görebilirsem...

Bilim iyi olmasına iyi bir ilaçtır, ama hiçbir ilaç saklandığı kabın pisliğiyle değişip bozulmayacak kadar zorlu değildir.

"...insan kafasının ne kadar güçsüz, yeni ve belirsiz şeyler arasında doğruyu bulmanın ne kadar güç olduğunu gördükten sonra şu kanıya vardım ki, başkalarının ardından gitmek önde gitmekten çok daha kolay ,çok daha hoştur. Çizilmiş bir yolda yürümek ve yalnız kendi hayatından sorumlu olmak ruh için büyük bir rahatlıktır."

Doğa bizi özgür ve bağımsız yaratmış; bizse tutup kendimizi birtakım kalıplar içine hapsediyoruz.

Yapmaya alıştırıldığımız işlerden binde biri bile kendimizle doğrudan doğruya ilgili değil. Bakarsınız bir adam canını dişine takmış, kurşun yağmuru altında, yıkık bir kale duvarına tırmanıyor bütün hıncıyla; bir başkası, karşı tarafta kan revan içinde, aç susuz savunuyor o kaleyi ölesiye: Kendileri için mi gösteriyorlar bu yararlığı? Uğrunda ölecekleri ve hiç görmedikleri insan belki o sırada kılım kıpırdatmadan keyif sürmektedir. Bakarsınız bir başkası, bitkin, perişan, saçı sakalı birbirine karışmış kitaplıktan çıkıyor gece yarısından sonra: Bunca kitabı daha iyi, daha akıllı bir insan olmak için mi karıştırdı sanırsınız? Yok canım sen de! Ya ölecek o kitaplıkta ya öğretecek yarınki kuşaklara Platus'un dizelerini hangi düzenle kurduğunu ve falan Latince sözcüğün nasıl yazılması gerektiğini. Kim seve seve feda etmiyor sağlığını, canını şan şeref için? Oysa kalp bir paradan başka nedir ki şan şeref?

Her defasında kendimi kırmaktansa ; onları o defa kırmak daha iyidir ...
- Michel de Montaigne , Denemeler