"Kelimenin gerçek anlamıylamı?" diye sordum. "Kelimenin gerçek anlamıyla İsa'nın kalbindeyiz,"dedi. "Ben bir kilisenin bodrum katında olduğumuzu sanıyordum ama aslında İsa'nın kalbindeymişiz." "Birisi İsa"ya söylese iyi olur,"dedim."Yani kalbinde kanserli çocuklar tutmak tehlikeli bir şey olmalı."

Çünkü bence önemli olmak harbiden bok gibi bir fikir. Ben kimsenin gündeminde olmak istemiyorum çünkü ne kadar yükselirsen o kadar kolay hedef olursun. Önemli oldukça hayatın da kötüleşir.

Terk etmek çok zordur... ta ki terk edene kadar. Ondan sonra dünyadaki en lanet olası kolay şeydir.

Acı olmadan mutluluğun değerini bilemeyiz...

"Ama şunu söyleyeyim: Geleceğin bilim insanları kapıma dayanıp icat ettikleri robot gözleri denememi istediklerinde onlara defolup gitmelerini söyleyeceğim çünkü, onsuz bir dünya görmek istemiyorum

"Yedi milyar yaşayan ve yaklaşık doksan sekiz milyar ölmüş insan var. Yaşayan her insan başına yaklaşık on dört ölü düşüyor".

Kimi zaman bir kitap okursunuz ve o kitap içinizi tuhaf bir coşkunlukla doldurur ve paramparça olmuş dünyanın, hayatta olan tüm insanların o kitabı okumadan tekrar bir araya gelmeyeceğini hissedersiniz. Kimi zaman da insanlara söyleyemediğiniz kitaplar vardır, öyle güzel ve nadir ve sizin olan kitaplardır ki sevginizi ilan etmek ihanetmiş gibi hissettirir.

Seni seviyorum ve sevginin boşluğa atılan bir çığlık olduğunu ve unutulmanın kaçınılmazlığını, herkesin ölüme mahkum olduğunu ve tüm çabamızın toza dönüşeceği bir günün geleceğini biliyorum ve güneşin elimizdeki tek dünyayı yutacağını da biliyorum ve seni seviyorum...

"Sayılı günler içinde bana bir sonsuzluk verdin...."

"Peki," dedi sonsuzluk kadar uzun gelen bir süre sonra. "Belki peki bizim sonsuza dek'imiz olur." "Peki," dedim...