Teşekkür ederim. İncittiğim için özür dilerim. Esasen bende oldum olası, 'ulan bu hayatta bir şeyler eksik' duygusu vardır. İçimde bir yerlere yapışıktır. Yapıştığı yerde, kel şahısların zaman zaman ellerini enselerine götürüp 'acaba pencere mi açık?' diyerek sağa sola bakınmaları gibi davranışlara sebep olan sürekli bir esinti vardır. Bu ruh keli bende mi var veya hayat mı böyle? Bilemedim? Bu soruya bir cevap bulamadım, bulup tamam olamadım. Sizi mesud edemedim. Sizi de benim bu hallerim sarmadı. ...

"Niye kapı ağzında oturuyorsun?" "Kapı ağızlarını severim. Her an kaçıp gidebilmek ihtimalini diri tutar." dedim. Gülerek söyledim. Bazı şeyler gülerek söylendiğinde sorgulamadan geçiştirebileceğimiz tabii bir şey oluyor.

Bütün insanlar aynı 'şimdi'lerde var olmazlar. Sadece bugün bir arada görülebildikleri için, dışarıdan öyledirler. Aslında içlerinde daha önceden gelen bir öğe taşırlar, bu öğe duruma karışır.

...bir kere böyle düşündüğü için başka türlü düşünememiş, düşünmekten yaşamaya fırsat bulamamış...

Tütünümü,anahtarımı aldım,evden tam çıkıyorum,bir şeyin eksik olduğunu fark ettim.Önemsemedim.Yol,bana uygun bir ruh önerebilirdi.

Uzak yollardan geliyorlar,ömürleri bitiyor,yollar bitmiyordu.

Saray uyur,burnu uyur,şehir uyur,martılar uyumazdı.

Sabah olmuştu.Sakindim.Final elimdeydi.Filmi bağlanabilirdim.Nasıl?

Dükkanın karanlığından radyodaki bir şarkının sesi geliyordu: Bülbülün çilesi,yanmakmış güle Ömürler geçiyor,ağlaya güle Yolcuyuz cümlemiz,hel o meçhule İçelim a dostlar,sermest olalım İçelim a dostlar,neşe dolalım

- Kendini kandırmak da insani bir haldir. - Nasıl yani? - İnsanın kendisi olduğunu sandığı kişi, bir ölçüde kurgu olabilir. Şartların dayattığı tercihlerin kurgusu.